Dames 2 is afgelopen donderdag goed begonnen aan het seizoen. In onze nieuwe outfit en met het gevoel als echte pro’s bezig (help, ze staan te filmen!) te zijn, leek het wel of we vleugels kregen. Of zou dat zijn gekomen door dat rondje van de sponsor wat ons nog te wachten stond na de wedstrijd? In ieder geval liep het bij iedereen lekker! En het was ook hartstikke leuk dat er zoveel mensen even een kijkje waren komen nemen!
Ongekende ontwikkelingen: liefst 4 van de 6 teams hebben een wedstrijdverslag op hun teamblog geplaatst. Het nieuws stroomt ons tegemoet. Als laatste in deze rij deelt Dames 1 wetenswaardigheden over hun vuurdoop in de 2e klasse. De winst heeft vast ter inspiratie gediend, al dient de eerlijkheid te vermelden dat ook van de verloren bekerwedstrijd al verslag was gedaan.
Geef als je een stuk plaatst even een seintje aan het webteam, zodat we op de homepage een link kunnen plaatsen – dat verhoogt de attentiewaarde én zorgt voor een automatische aandachtstrekker per e-mail. Anyway: lees hier de verwikkelingen en test de papillen van Dames 1 en Wik in Hengelo.
Enne… dames 2 en heren 3: jullie kunnen niet achterblijven!
Op vrijdagavond 24 september stond de eerste competitiewedstrijd van dames 1 op het programma. We moesten in Hengelo uit tegen ATC. Na het VBT, waar we 4 van de 6 sets wisten te winnen, waren we aardig positief gestemd over onze kansen in de tweede klasse. Daarbij kwam het aanbod van H1 om een soort roulatieschema op te stellen om onze wedstrijden, waar mogelijk, te coachen. Of dit nou was naar aanleiding van onze oproep op deze site of dat het kwam door de directe benadering van Mieke op de training van afgelopen dinsdag, we waren (en zijn) er in ieder geval erg blij mee!
Voor de wedstrijd gingen we met zijn allen eten bij Ingrid. Op het menu stonden een soepje en lasagne, wat er bij alle dames goed in ging. Aafke zou voor het toetje na de wedstrijd zorgen, maar daarover later meer!
Om 21 uur stond de wedstrijd op het programma. We waren mooi op tijd in de sporthal en konden ruim de tijd nemen om in te lopen, aangezien de scheidsrechter nog even moest douchen. Rond 21:15 kon de wedstrijd, na een minuut stilte i.v.m. een sterfgeval binnen ATC, beginnen. Vanaf het begin hadden wij de overhand. De eerste set werd dan ook vrij makkelijk gewonnen. In de tweede set kwam ATC meer in het spel en maakten wij wat meer foutjes. Helaas leidde dit tot een 26-24 verlies. Na winst van de derde set door ons was de weerstand gebroken en erg gemakkelijk werd ook de vierde set binnengehaald. Bijzonderheden: Ingrid was haar kniebeschermers vergeten en speelde de eerste set met de knielappen van Ellen, de tweede met die van Liset en de derde met die van Elisa. Tja, ’t is weer even wennen als je er een jaar tussenuit bent geweest. Erg mooi was ook de door Joyce geslagen bal die anders uitgegaan was, maar die precies op het hoofd van één van de tegenstanders belandde en vervolgens alsnog buiten het veld vloog.
Na de wedstrijd volgde dan eindelijk het toetje: een heerlijke straciatella-kwarktaart met bastognekoekjesbodem made by Aafke, mjam! Lijkt ons een goed begin van een traditie!
Wik, bedankt voor je positieve instelling, goede aanwijzingen en time-outs op de juiste momenten! Wij hebben nu al zin in komende donderdag!
Vasse… oef. Een straf begin voor Heren 2. Waarom? Nou ja, een reis door duister Twente, een claustrofobische zaal, opportunistische en volstrekt onverstaanbare tegenstander (schijnt een van de verschijningsvormen van het Twents te zijn – nader onderzoek vereist) en een thuisfluitende scheidsrechter. Dat zijn angstbeelden die opdoemen in de hoofden van de heren, de nachten voor de wedstrijd. Let wel – dit hoeft niet noodzakelijkerwijs de realiteit te zijn. In het verleden behaalde resultaten wijzen er echter op dat het wel degelijk realistische beelden zouden kunnen zijn. Een beeld van deze wedstrijd? Lees meer…
Vasse… oef. Een straf begin voor Heren 2. Waarom? Nou ja, een reis door duister Twente, een claustrofobische zaal, opportunistische en volstrekt onverstaanbare tegenstander (schijnt een van de verschijningsvormen van het Twents te zijn – nader onderzoek vereist) en een thuisfluitende scheidsrechter. Dat zijn angstbeelden die opdoemen in de hoofden van de heren, de nachten voor de wedstrijd. Let wel – dit hoeft niet noodzakelijkerwijs de realiteit te zijn. In het verleden behaalde resultaten wijzen er echter op dat het wel degelijk realistische beelden zouden kunnen zijn. Een beeld van deze wedstrijd?
Donderdag 23 september was het eindelijk zover: de competitie is weer begonnen. Of was het nu: eindelijk nieuwe shirts met taillering (af-fabriek in elk geval) en een ietsje pietser hippere uitstraling! Tsja, het is natuurlijk ook belangrijk hoe je er uit ziet in het veld. Weliswaar is het uiteindelijk niet de belangrijkste reden om in het veld te staan, dus zullen we het onderwerp van de kleding maar laten voor wat het is, de foto’s die hopelijk binnenkort op de site te zien zijn, zullen wel voor zich spreken. Laten we het over fris & fruitig volleybal hebben.
Zelden was de kantine van de Diekmanhal al zo vroeg op de donderdagavond zo gevuld. Oorzaak: het leeuwendeel van de Better.be de Kater-leden was afgekomen op de openingsborrel annex shirtpresentatie. Dat laatste was een beetje voor de goegemeente: een beetje spion had zondag op het VBT op de UT dan wel voorafgaand bij de wedstrijd van Dames 3 een blik kunnen werpen op het nieuwe clubtenue.
Na het ietwat mislukte voorproefje van Heren 1 begint het seizoen voor Better.be de Kater donderdag 23 september echt met thuiswedstrijden van D3, H3 en D2 in de Diekmanhal. De club toont zich dan op z’n best: alle teams gaan in nieuwe kledij het veld in. Om dit feit een feestelijk tintje te geven, wordt een en ander gecombineerd met een heuse borrel annex kledingpresentatie.
Op maandag 13 september stond onze wedstrijd tegen HVC in de voorronde van de beker gepland. Om 19:00 uur konden we beginnen met inlopen, dus was het zaak uiterlijk om 18:00 in de auto richting Den Ham (of all places) te zitten. Voor sommigen leverde dit wat stress op i.v.m. werk buiten Enschede, maar uiteindelijk was iedereen op tijd present.
Na het inlopen en -slaan kon de wedstrijd beginnen. Elisa, die niet mee kon doen i.v.m. een kleine medische ingreep, was meegegaan om de nodige aanwijzingen te geven. Al snel bleek echter dat een coach die buiten het team staat geen overbodige luxe zou zijn, want vlak voor de wedstrijd moest nog centraal besproken worden wie in het veld en wie op de bank zouden beginnen.
De uitslag van de wedstrijd geeft het beeld niet geheel juist weer. Tuurlijk, er waren een paar opstellingsfouten van onze kant en ook werd de bal iets te vaak uitgeserveerd, maar over het algemeen zag het spel er goed uit. De tegenstanders speelden gewoon degelijker met minder persoonlijke fouten en dipjes. Bovendien waren ze goed in staat de over het algemeen harde aanvallen van m.n. onze buitens te pareren.
Wij houden het er maar op dat we nog even moeten oefenen met de opstelling en met de service. Andere leerpuntjes: elkaar dingen verwijten levert geen punten op en een coach is geen overbodige luxe, maar bittere noodzaak! Daarom hier nogmaals de oproep: wie wil dit gezellige en enthousiaste damesteam helpen naar de nodige overwinningen?
Dat is de conclusie na de eerste, zeldzaam vroege competitiewedstrijd van Heren 1. De Diepenheimers vieren volgende week massaal feest en dus werden we afgelopen vrijdag al verwacht in de Dr Quantstraat. Hoe begint een team de competitie, nog voor het VoorBereidings Toernooi, in de klasse die het team vorig jaar voor een seizoen ontvlucht had?