Bier und Bratwurst in Bayern dus. Ziedaar ons Goede Doel voor het seizoen 2007/2008. En ik kan wel zeggen, we zijn goed op weg. Héél goed!
Nadat onze eerdere spaaractie – de inmiddels fameuze Barcelona-pot – eindigde in een weekeindje 3-kuub-houtblokken-op-de-brandstapel-gooien (gezaagd met een broodmes) hadden we de lat vorig seizoen wat hoger gelegd. Wat wil je ook; de promotieklasse bracht met zich mee dat we het wat verderop zochten. En zo ging de Barcelona-pot zonder pardon over in de befaamde Mogadishu-pot. Elke eurocent die over was na weer een zaterdagje doorhalen plus fooi, verdween in deze bodemloze put. Zelfs een wisseling van de beheerder bracht Mogadishu niet dichterbij. Ten einde raad zochten we een bestemming: een weekeindje poldersporten. Dat moet er nog steeds van komen.
Om een einde aan alle onzekerheid te maken, hebben wij – de huidige beheerder van de centen – geheel democratisch & rücksichtlos besloten een Goed Doel te stellen dat bij ons past. Bier und Bratwurst in Bayern! Kortweg BuBiB. “Kein geloel, gewohn saufen”.
Eindelijk een verantwoorde besteding van ons Taschengeld: cultuur snuiven in München…

Gezien de statistiek van onze zuider-Zuiderburen (even naar beneden scrollen op die pagina) hebben wij best een kleine bijdrage te leveren. Die hectoliters (ook uit te drukken in Mass = literpullen) kunnen nog best iets omhoog, een of meer Brathendl dan wel Schweinswürstel zitten ook wel in ons vat.
Aangezien de Oktoberfeste van deze jaargang wel heel erg dichtbij zijn, richten we ons op de editie van 2008. Paar auto’s, paar tentjes, paar dagen lol, paar dagen bijkomen. En nu nog een paar c.q. weekjes sparen voor BuBiB 2008. Unser heutiges Euri-Konto beträgt schon 317,(und noch etwas)… Schau Mal nach bei der Roelie und der Ricky!
Dat is, naar de huidige maatstaven, een slordige 40,65 Mass. Ofwel: zo’n 5 liter de man. We zijn er dus nog niet. Maarrrr… Auf Los geht’s Los!
(voor een echt gedegen voorbereiding, volg deze tips)

Of je nu ambitie hebt in de richting van advertenties verkopen of niet, het bijbehorende filmpje van http://www.maakjijstraksnaam.nl is erg aardig (en niet alleen omdat mijn werkgever deze heeft gemaakt…) Virale reclame, ofwel gecombineerde leepheid van programmeurs en reclamemakers… 

Het seizoen begint al vroeg: een week voor het officiële startsein in de regio mogen wij al in Losser ballen. De rest van de trip brengt ons weer naar onder meer de vermaledijde OSG-zaal in Hengelo (antislipmatten mee!) en illustrere oorden als De Beukenhage.
Het volledige (voorlopige) programma van de eerste seizoenshelft:

zaterdag 22 sept   16:00  Volley ’68 H1- De Kater H1              de Fakkel                        
zaterdag 6 okt      16:00  De Kater H1- Krekkers H3               Pathmoshal                      
donderdag 18 okt  20:30  vc Hengelo H1- De Kater H1           OSG Hengelo                     
zaterdag 27 okt    16:00  De Kater H1- ISIVOL H1                  Pathmoshal                      
vrijdag 2 nov        21:00  RAC H1- De Kater H1                     Schelfhorst                     
zaterdag 10 nov   16:00  De Kater H1-Twente-Sparta H2        Pathmoshal                      
zaterdag 17 nov   17:30  Copyprofs/AAstad H1-De Kater H1   Windmolenbroek                  
zaterdag 24 nov   16:00  De Kater H1- Dynamiek H1              Pathmoshal                      
vrijdag 7 dec       19:00  HVC H1- De Kater H1                      de Beukenhage                   
zaterdag 15 dec   16:00  De Kater H1- WEBTON/MTSH H2      Pathmoshal                      
zaterdag 12 jan   16:00  De Kater H1- AST Flash H3               Pathmoshal

Was het een vooropgezette strategie; degraderen uit de promotieklasse zodat Heren 1 dit seizoen kampioen kan worden en daarmee goede sier maken op het feest ter gelegenheid van 25 jaar vv De Kater? Wie ons zoveel slimheid toedicht, is nieuw in deze regio.
Het afgelopen jaar was een goede les – leuk volleybal, maar als de puntjes bij de paaltjes moesten komen had de tegenstander steeds de overhand. Het jaartje in die klasse smaakt, ondanks al die nederlagen naar meer. En daarom hebben de oude mannen hun zinnen gezet op minimaal de PD-plek. Gezien het abonnement op die nacompetitie een uiterst logisch streven. Ongetwijfeld zijn er andere ploegen die dat ook nastreven, zodat wij de stramme lijven een stevige opdonder moeten geven om iets aan die doelstelling te doen.
Vooralsnog is het hechte collectief volstrekt gelijk aan vorig jaar. Wel is Rick na een jaar blessureleed terug. Er is zelfs een kans dat een nieuweling ons komt versterken. Geen overbodige luxe, gezien alle pijntjes en ongemakken waardoor we vorig jaar geregeld moeite hadden een team in het veld te brengen. Het zo dus zomaar eens kunnen zijn dat De Kater dit seizoen een drastische verjongingskuur ondergaat (want alles onder de 40 geeft al een goede slinger in die richting).
Hoe het ook zij en wat ook van al die (te) grote woorden terechtkomt, wij hebben gewoon zin in een leuk en lekker seizoen ballen.

Een dramatisch seizoen moet je afsluiten in stijl. Laat dat maar aan de Kater over. Er stonden dan voor de verandering eens 8 man klaar om te ballen, dat wil nog niet zeggen dat het van een leien dakje gaat.
Het laatste potje in de promotieklasse tegen de talenten van Twente ’05 was er een om kort over te zijn. Een waar foutenfetival, aan beide zijden overigens. Waarbij wij natuurlijk volhardden in nog meer fouten dan de tegenstander. De eerste set werd zo vriendelijk edoch beslist aan Twente gelaten, waarop die jongens bij wijze van wederdienst de tweede aan ons schonken (heeft er toen een Twente-speler goed geserveerd?).
Dat was wat ons betreft voldoende, zodat wij de derde en vierde resoluut afstonden. Zonder bezieling, zonder teamgeest, zonder wat dan ook. Als er eens een van ons een poging deed een bal te verdedigen, stond de rest er bij te kijken van “je denkt toch niet dat ik nu die bal overneem?”.
Drama dus, passend bij het seizoen. Maar wacht maar, wij hebben volgend jaar wat goed te maken…

Ideetje voor volgend jaar, gejat van Rivo. Daar is het kennelijk gebruik om de mini van de week na afloop een mop te laten vertellen. Waarop onze eigen mini, Bas, spontaan probeerde ons ook een grap voor te toveren. Die houden we erin: Bassie moet volgend jaar elke week grappen tappen.
Ach, dat lukt ook zo wel, in het veld. Altijd in voor grappen, die jongens van de Kater. Zo zijn zij in staat om een ralley waarin enkele medespelers de vellen van de knieën hebben lopen schrappen om de bal in het spel te houden te besluiten door het ding alsnog tegen de muur te rammen. Een kansloze setup zou volgens de edele regels van het spel slim ingebracht moeten worden, maar wij slaan dan liever zo hard mogelijk in de onderste netrand dan wel in de grijpgrage handjes van het blok.
Toch was het zaterdag best leuk. De vijf nog (voor hun doen) fitte spelers kregen gezelschap van de kneusjes op mid (een raar kapje moet voorkomen dat de pees van Bert nogmaals scheurt, Wik heeft inmiddels van de poli begrepen dat zijn pink echt niet meer beter wordt en dus krom en dik zal blijven). Met Rick gaat het gelukkig ook steeds beter, zodat hij ons de gehele wedstrijd aan de zijnlijn kon ondersteunen. Als het seizoen is afgelopen, zijn we voor het eerst dit jaar compleet…
De spannende eerste set kende aan beide zijden pieken en dalen, voordoor dan weer wij, dan weer de jongens van Rivo een voorsprong van enkele punten hadden. Uiteindelijk trokken wij door een geconcentreerde eindfase zonder aan het langste einde. De tweede set begon goed, maar Rivo kwam langszij en stak voorbij. Het ging lange tijd weer gelijk op, maar nu waren het de Rijssenaren die de set binnenhaalden. Het wedstrijdbeeld veranderde nauwelijks in de derde set, al werd het bij ons allemaal slordiger. De leeftijd cq conditie gaat dan kennelijk tellen… Ook nu was de eindfase voor Rivo.
In de laatste wisten we in het begin nog een ruime achterstand in te lopen naar ik meen 10-10, waarna we het verder wel geloofden. Rivo liep enorm uit, om nog slechts even door een paar lastige services te worden gehinderd. Deze laatste set was overduidelijk voor Rivo, dat zo terecht met 3-1 winst aan de haal ging en daarmee vrijwel is verzekerd van een PD-plek.
PS: ik kan de mop van Bas niet reproduceren – of ik heb het niet gehoord, of niet begrepen. Dus Bas: volgende keer beter articuleren en een strakke cliffhanger svp!

Het beste wat De Kater zaterdag te bieden had, zat op de tribune. We mochten ons verheugen op flinke vocale ondersteuning bij ons treffen met WVC Volley. Dat Wierdense gezelschap, dat over enkele weken geheel uiteen valt en dus ook de promotieklasse verlaat, baseert het spelletje vooral op de serve. En het moet gezegd: daar zitten soms verdraaid lastige ballen bij. Verder dient de jeugdige buitenspeler te worden genoemd, die aanvallend zeker zijn mannetje staat.
Wat brachten wij daar tegenover? Met de door zichzelf genezen verklaarde Wik op de kant en dus een buitenspeler op zijn midpositie maakten wij het ons direct weer lastig. Goede momenten werden afgewisseld met enorme onbeholpenheid, met name achter de 9 meterstreep. We wisten weer een flinke lading missers te produceren bij de serve en ons dus zelf op achterstand te helpen. Maar gesteund door de dames en Rick op de tribune haalden we die en andere foutjes eruit en kropen we dichterbij. Uiteindelijk kwamen we aan de goede kant van de score en was de eerste set met 25-23 voor ons.
Wie dan denkt dat H1 doorgaat op dat pad, kent ons in elk geval dit seizoen niet. De fouten namen weer toe, we wisten moeilijk om te gaan met de aanhoudende Wierdense servicedruk en bleven te veel de buitenkant en de krachtige aanval zoeken waar een slimme bal wel eens op z’n plaats was. Resultaat: tweede set voor WVC Volley en voor we het wisten een schier onmogelijk achterstand in de derde. Soms kunnen wij echter ook lastig serveren en de zwakke passers vinden, waardoor we in een serviceserie 6 punten terugpakten en weer in de race kwamen. Deze opleving was van korte duur, zodat ook deze set met 25-20 werd ingeleverd. De vierde set was van hetzelfde laken een pak en dus weer 25-20 verlies.
De 3-1 nederlaag was overbodig, zodat dit keer wel een katerig gevoel overheerste. Positieve dingen? Geen blessures deze keer en (in meerdere opzichten verbazingwekkend) veel minder moeite met de scheids dan de continu moord en brand schreeuwende tegenstander. Na ja, dan maar over twee weken in Rijssen tegen Rivo vlammen… 

Uitspelen bij Devoc is altijd leuk. Je weet weliswaar vantevoren dat je het moeilijk krijgt, maar de omstandigheden maken veel goed: aardige tegenstander, leuke kantine et cetera. Het was vrijdag niet anders, of toch weer wel: het was nog leuker nu Dames 1 ons vergezelde bij een uitwedstrijd (of was het andersom?)
We begonnen weer eens veel te tam en ingetogen aan een wedstrijd en maakten het Devoc niet al te lastig. Het grote verschil zat hem vooral in de service: waar Devoc een machtig wapen in handen had, speelden wij te vaak een gemakkelijk balletje over het net (als dat al lukte). Langzaam maar zeker kwamen we echter beter in ons spel. De tweede set was al veel beter, in de derde waren we dicht bij winst. Helaas ging die op de valreep met 25-23 verloren. Ook de laatste set was lange tijd een gelijkopgaande strijd, tot een Devoc-speler met een serveserie van zo’n 6 punten een einde aan de pot maakte.
Een 4-0 nederlaag dus. Terecht, want Devoc is simpelweg beter. Onze timing was wel perfect – gelijk klaar met de dames die bij wijze van wederdienst ook 4-0 speelden, maar dan in Des Katers voordeel.
Iets minder was de timing van onze lieve Bert, die bij de eerste de beste bal die hij na te zijn ingevallen raakte, vreemd keek naar een van zijn vingers. Het laatste stukje hing er een beetje verloren bij en was ook niet van plan een beweging in de goede richting te maken. Geheel in onze stijl pakte Bert een stukkie tape en balde dapper door. Waarna hij in tegenstelling tot Wik – die na twee weken aandringen, trainingen en een gespeelde wedstrijd onze conclusie van een gebroken pink uiteindelijk in het ziekenhuis zag bevestigd – wel te bewegen was een kijkje in de poli te nemen. Conclusie na dat bezoekje aan de peeskamer: een gespalkte vinger wegens peesbreuk en derhalve ook einde seizoen (voor de liefhebbers van informatie over dit soort gespleten persoonlijkheden: de malletvinger).
Met de al het gehele seizoen geblesseerde Rick en het tot duocoach gedwongen span Bert en Wik resteren zes nog enigszins hele volleyballers die de laatste drie potjes in de promotieklasse tot een goede einde moeten zien te brengen. Als dat geen voorbode is voor nog minimaal 1 winstpartijtje…
PS1: Aanstaande tegenstanders, neem het ons niet kwalijk maar wij zien ons ter bescherming tegen nieuw onheil genoodzaakt de wedstrijden tegen jullie door ons allen voorzien van tien vingerhoedjes af te werken.
PS2: Een verzoek aan Devoc: mochten wij over een seizoen of twee (ofzo) wellicht weer een leuk potje mogen komen spelen in Delden, zouden jullie dan kunnen proberen dan een beetje warm water uit de douchekoppen te laten komen?