Uitspelen bij Devoc is altijd leuk. Je weet weliswaar vantevoren dat je het moeilijk krijgt, maar de omstandigheden maken veel goed: aardige tegenstander, leuke kantine et cetera. Het was vrijdag niet anders, of toch weer wel: het was nog leuker nu Dames 1 ons vergezelde bij een uitwedstrijd (of was het andersom?)
We begonnen weer eens veel te tam en ingetogen aan een wedstrijd en maakten het Devoc niet al te lastig. Het grote verschil zat hem vooral in de service: waar Devoc een machtig wapen in handen had, speelden wij te vaak een gemakkelijk balletje over het net (als dat al lukte). Langzaam maar zeker kwamen we echter beter in ons spel. De tweede set was al veel beter, in de derde waren we dicht bij winst. Helaas ging die op de valreep met 25-23 verloren. Ook de laatste set was lange tijd een gelijkopgaande strijd, tot een Devoc-speler met een serveserie van zo’n 6 punten een einde aan de pot maakte.
Een 4-0 nederlaag dus. Terecht, want Devoc is simpelweg beter. Onze timing was wel perfect – gelijk klaar met de dames die bij wijze van wederdienst ook 4-0 speelden, maar dan in Des Katers voordeel.
Iets minder was de timing van onze lieve Bert, die bij de eerste de beste bal die hij na te zijn ingevallen raakte, vreemd keek naar een van zijn vingers. Het laatste stukje hing er een beetje verloren bij en was ook niet van plan een beweging in de goede richting te maken. Geheel in onze stijl pakte Bert een stukkie tape en balde dapper door. Waarna hij in tegenstelling tot Wik – die na twee weken aandringen, trainingen en een gespeelde wedstrijd onze conclusie van een gebroken pink uiteindelijk in het ziekenhuis zag bevestigd – wel te bewegen was een kijkje in de poli te nemen. Conclusie na dat bezoekje aan de peeskamer: een gespalkte vinger wegens peesbreuk en derhalve ook einde seizoen (voor de liefhebbers van informatie over dit soort gespleten persoonlijkheden: de malletvinger).
Met de al het gehele seizoen geblesseerde Rick en het tot duocoach gedwongen span Bert en Wik resteren zes nog enigszins hele volleyballers die de laatste drie potjes in de promotieklasse tot een goede einde moeten zien te brengen. Als dat geen voorbode is voor nog minimaal 1 winstpartijtje…
PS1: Aanstaande tegenstanders, neem het ons niet kwalijk maar wij zien ons ter bescherming tegen nieuw onheil genoodzaakt de wedstrijden tegen jullie door ons allen voorzien van tien vingerhoedjes af te werken.
PS2: Een verzoek aan Devoc: mochten wij over een seizoen of twee (ofzo) wellicht weer een leuk potje mogen komen spelen in Delden, zouden jullie dan kunnen proberen dan een beetje warm water uit de douchekoppen te laten komen?