Een dramatisch seizoen moet je afsluiten in stijl. Laat dat maar aan de Kater over. Er stonden dan voor de verandering eens 8 man klaar om te ballen, dat wil nog niet zeggen dat het van een leien dakje gaat.
Het laatste potje in de promotieklasse tegen de talenten van Twente ’05 was er een om kort over te zijn. Een waar foutenfetival, aan beide zijden overigens. Waarbij wij natuurlijk volhardden in nog meer fouten dan de tegenstander. De eerste set werd zo vriendelijk edoch beslist aan Twente gelaten, waarop die jongens bij wijze van wederdienst de tweede aan ons schonken (heeft er toen een Twente-speler goed geserveerd?).
Dat was wat ons betreft voldoende, zodat wij de derde en vierde resoluut afstonden. Zonder bezieling, zonder teamgeest, zonder wat dan ook. Als er eens een van ons een poging deed een bal te verdedigen, stond de rest er bij te kijken van “je denkt toch niet dat ik nu die bal overneem?”.
Drama dus, passend bij het seizoen. Maar wacht maar, wij hebben volgend jaar wat goed te maken…