In twee weken tijd kregen we beide kampioenkandidaten voor de kiezen. En hoe sympathiek die jongens uit Denekamp ook zijn, Set Up lijkt ons de grootste kans te maken op de titel. De ploeg uit Ootmarsum maakt bijzonder weinig fouten, heeft fantastische combinaties in huis en kan zo een tegenstander helemaal zoek spelen.
Daar zag het aanvankelijk niet naar uit, zaterdag in de Pathmoshal. De Kater kwam prima uit de startblokken en bood de Ootmarsummers prima tegenspel, onder toeziend oog van Janet en Ellen die de niet opgekomen scheidsrechters prima vervingen. Verdedigend en passend stak het aan Enschedese kant goed in elkaar, aanvallend had Set Up aanvankelijk geen vat op de Enschedeërs. Daardoor ging de eerste set lang gelijk op, tot Set Up een tandje bijschakelde en alsnog afstand nam.  De 25-19 eindstand gaf de verhoudingen goed weer.
In het begin van de tweede set speelde De Kater misschien wel de beste tien minuten van dit seizoen. Verdedigend ijzersterk, aanvallend moeilijk te stoppen en druk houdend op Set Up waren de ploegen tot 12-12 volstrekt gelijkwaardig aan elkaar. Maar opnieuw bleek dat de ervaren Ootmarsumse ploeg nog wat extra’s achter de hand had, waardoor weer een gat werd geslagen. Af en toe was het indrukwekkend was de tegenstander onder impulsen van de uitblinkende spelverdeler op de mat legde. De 25-15 geeft aan hoe sterk de eindsprint was van Set Up.
Daarna werd duidelijk dat De Kater een tijdje op de top van zijn kunnen had gepresteerd. Dat niveau kon de ploeg niet meer vasthouden, sterker wij vielen ver terug. Voor Set Up werd het kinderspel en de tegenstander vermorzelde ons in de laatste twee sets. Af en toe hadden we een hele kleine opleving, maar ook die paar fantastische ralleys door prachtig veldwerk in onze verdediging gingen verloren. Respect voor Set Up dus.
Jammer dat we zo terugvielen in de laatste sets, want het begin van de wedstrijd geeft weer vertrouwen voor de volgende wedstrijden. We hebben een groot deel van de top nu alweer gehad, en over het algemeen redelijk tot goed tegenspel geboden. Met die gedachte moeten de oudjes van De Kater straks nog wel wat punten kunnen sprokkelen.

Het potje tegen – citaat uit programmaboekje – de arrogante boerenkinkel’s uit Denekamp, in de regio beter bekend als het sportieve Heren 1 van Devoko,  was op de eerste set na niet het door de Denekampers gevreesde kat-en-muisspelletje. Natuurlijk is het team een stuk beter dan het onze: Devoko 1 staat niet voor niets virtueel eerste in de promotieklasse A. Veel divisie-ervaring brengt overzicht en stabiliteit met zich mee, waardoor ook in potjes waarin de tegenstander het ze verrassend moeilijk maakt zoals vandaag toch de punten worden binnengehaald.
In de eerste set had De Kater in de Dorper Esch niets in te brengen. De lastige service van Devoko en daardoor ondermaatse passing van de Enschedeërs zorgden ervoor dat de Denekampers konden doen en laten wat ze wilden. Wij speelden veel te passief en kwamen er niet aan te pas.
Vanaf de 2e set was daarvan geen sprake meer: de servicedruk van De Kater ging omhoog, we gingen ballen langs of via het blok slaan en bleken vooral erg vervelend in de blokkering en verdediging. Tot Denekamper frustratie kwamen enorm veel ballen terug, waardoor slordigheid in het spel van de aspirant-koploper sloop en bijvoorbeeld veel servicefouten werden gemaakt. Helaas was dit alles net niet voldoende voor de setwinst.
De tweede set bleek de opmaat voor een leuk vervolg: een redelijk gelijk opgaande strijd waarbij de Denekampers wel steeds het overwicht hadden. Zo won Devoko uiteindelijk verdiend en terecht met 4-0. Maar een kat-en-muis-spel was het niet; Devoko moest werken om die punten binnen te slepen.
Volgende week krijgen we de andere kampioenskandidaat op bezoek, Set Up 3. Kijken of we tegen deze even sympathieke en goede ploeg (ongeslagen…) hetzelfde spelpeil kunnen bereiken en heel misschien een puntje snoepen. Gezien de meter bier kado van de Denekamper aartsrivaal die daar op staat bij een volgend bezoek aan Denekamp, een aanlokkelijk perspectief… 

Twente ’05 – Krekkers   1-3
Set-Up       – Rivo         4-0
Harambee – Apollo        0-4
DeVoKo 2 –  WVC Volley 0-4
DeVoKo 1 –  De Kater     4-0
Tw-Sparta – Devoc        3-1

Gek. 4-0 op papier duidt op een veegpartij. En daar was zeker geen sprake van, zaterdag in de Diekmanhal tegen Krekkers. De zege was verdiend en Krekkers was ook duidelijk beter, maar moest wel bij de les blijven om geen punten te verspelen. Dat de twee wisselspelers niet werden ingezet, zegt genoeg over de meer dan leuke krachtmeting tussen beide ploegen.
Wij hebben na de winterstop het plezier in het spelletje weer teruggevonden. Gewoon lekker spelen en zien of en waar we puntjes pakken , is het devies. Zo ook zaterdag, waar we gedurende een groot deel van de eerste set een zeer licht voordeel hadden ten opzichte van de ploeg uit Mariaparochie. In deze fase van de wedstrijd werd door beide ploegen voortdurend direct gescoord en kwam de verdediging er amper aan te pas. In snel tempo werd zo de 20 bereikt, waarna Krekkers het surplus aan kwaliteit uitspeelde en de set binnensleepte.
Ook in de volgende set ging het grotendeels gelijk op, waarbij nu ineens aan einde zijde veel ballen van de grond werd gehaald. Over en weer werd leuk volleybal gespeeld, waarbij steeds bleek dat Krekkers net iets meer heeft en dat op beslissende momenten uitspeelt. Op die manier pakte die ploeg ook de tweede en derde set. In de vierde leek Krekkers de concentratie in het middengedeelte iets te verliezen, waardoor er kansen waren voor De Kater om weg te lopen. Dat lukte niet, mede omdat Krekkers wee snel bij de les was. De ploeg uit Mariaparochie won zo verdiend deze leuke pot volleybal.
Enig minpuntje was de gang van zaken bij aanvang van de wedstrijd. Geert en Roel, fluitend en coachend bij dames 1, moesten om onduidelijke redenen daar voortijdig vertrekken. Het was dus fijn dat Sinie Pots (bedankt!) Geert in de vijfde set wilde vervangen op de bok. Alleen jammer dat Geert en Roel niet mochten inspelen en koud aan hun eigen wedstrijd moesten beginnen. Iets meer begrip voor spelers en hun aanvullende activiteiten voor de vereniging is op z’n plaats.    

Twente       – Harambee    3-1
Devoc         – DeVoKo 2     3-1
WVC Volley  – Set-Up’65     0-4
Apollo         – Tw-Sparta    4-0
De Kater     – Krekkers      0-4

Tijd voor een psycholoog: waarom verliest steeds een van de meest ervaren teams in de promotieklasse het hoofd? En hoe kan dat na een zeer goed begin van een wedstrijd?
Wij waren zaterdag aanvankelijk duidelijk de bovenliggende partij tegen het tweede team van Rivo. Met zeer geconcentreerd volleybal, strakke pass, goede variatie in de spelverdeling en een zeer lage foutenlast wisten we de Rijssenaren onze wil op te leggen. Het gevolg was een terechte 2-0 voorsprong.
In de derde set slopen er, waarschijnlijk door enige vermoeidheid, wat foutjes in ons spel. Bij Rivo werd de verdediging sterker en ging met name een buitenaanvaller (nr 42) steeds beter draaien. Het gevolg was een spannend puntenverloop, waarbij Rivo twee maal een gaatje sloeg dat vervolgens door ons werd gedicht. Op het moment dat we zouden moeten doordrukken, viel het dubbeltje aan de andere kant.
Na die verloren derde set was er niets aan de hand geweest als we gewoon ons eigen spelletje waren blijven spelen. Er sloop echter steeds meer irritatie in het spel, die we op de verkeerde manier af reageerden. De tegenstander ging daar slim mee om en fokte ons, zonder onsportief te worden, nog wat op. Een verzameling veertigers zou daarom moeten lachen, maar dat is ons niet gegeven – integendeel. De vierde set verloren we eerst de kop en toen het punt.
Dat kwamen we niet meer te boven, door eerst een serie passfouten te maken en ons te blijven opwinden over van alles en nog wat. Zo verloren we dus toch nog de pot die we zeer goed waren begonnen. En terecht, want Rivo bleef zijn eigen ding doen en profiteerde optimaal van onze onmacht.
De komende weken is het zaak steeds met z’n achten te trainen en spelen, lol maken en vooral die erin te houden – dan komen de punten vanzelf. We hebben het eerste deel van de wedstrijd aangetoond wel degelijk aardig te kunnen ballen; met die instelling gaan we nog wat verrassende puntjes bij elkaar sprokkelen!

Set-Up’65    – Apollo         3-2
DeVoKo 2    – Harambee   4-0
Krekkers    – WVC Volley  4-0
DeVoKo 1   – Devoc         4-0
De Kater    – Rivo            2-3
Tw/Sparta – Twente       4-0

Na lange tijd weer een Mogadishu-berichtje. De feestpot werd de afgelopen weken wel gevuld, maar verdween ietwat ondoorzichtelijk in verschillende broekzakken. Dat geld is er zaterdag weer uitgekomen, naast de reguliere aanvulling na een degelijk potje nazitten in de Pathmoshal inclusief patat en hamburgers. Concreet: 20 euri erbij, maakt € 188,25 totaal (als Rick tenminste het eerste deel nog thuis heeft liggen).

Een balansdagje, daar is het direct na de Kerst wel tijd voor. Hoewel, we hebben we genoeg gesonjabakkerd de afgelopen maanden. Een magere trainingsopkomst, meestal 6 of 7 spelers bij de wedstrijden en te weinig punten. Na tien potjes met evenzoveel punten staan we dus terecht 11e. Terwijl de doelstelling toch minimaal een plekje hoger is, om bij het getal 10 te blijven en ons PD-abonnement te kunnen verlengen.
Tijd voor vette hap dus. Voliebollen in 2007 zou het motto kunnen luiden: vet op de training, massa’s bij de wedstrijd en vooral dikke punten. De achterstand is ondanks de beschamende resultaten redelijk binnen de perken gebleven: 6 punten scheiden ons van Rivo, waar we 13 januari de strijd mee mogen aanbinden. In het kader van de goede voornemens: 4 of 5 punten moeten onze traditioneel sterkere tweede helft inluiden. Dat zijn de krenten in de oliebollen. Ofwel: it aint over till it’s over (the FAT lady sings the Katerblues).
 

Ja, aanhouden, daar zijn wij héél goed in. Aanhoudend slecht spelen, ook al ben je voor de zeer grote verandering eens met 8 man. Zelfs Rick liet zich weer even zien in Wierden, maar zijn schele hoofdpijn is dankzij ons alleen maar toegenomen.
Aan de minitijd waarop ze in Wierden menen te moeten beginnen (12.30 uur!) kan het niet gelegen hebben, gezien de voorsprong die we ogenblikkelijk namen. Zelfs een 16-10 in ons voordeel konden we niet over de meet brengen. Waar normaal gesproken een of twee (vaak in wisselende samenstelling) spelers zich weten te onttrekken aan het peil der medespelers, was nu sprake van een collectieve offday.
Aangezien WVC Volley ook niet echt bijzonder op dreef was (de serve uitgezonderd), was het zelfs met dit erbarmelijk optreden mogelijk een setje te pakken. De andere twee gaven we echter geheel in hierboven beschreven stijl (we staan onderhand aardig bekend om onze vriendelijke spelopvatting) aan de Wierdenaren. Ergo: een totaal onnodige maar dik verdiende 3-1 nederlaag.
Tijd voor de winterstop, zonden overdenken en bouwen aan onze traditionele fameuze tweede seizoenshelft.
(Helaas bieden resultaten behaald in het verleden geen garantie voor de toekomst – maar je moet je toch ergens aan vasthouden, nietwaar?)