De aanhouder verliest

Ja, aanhouden, daar zijn wij héél goed in. Aanhoudend slecht spelen, ook al ben je voor de zeer grote verandering eens met 8 man. Zelfs Rick liet zich weer even zien in Wierden, maar zijn schele hoofdpijn is dankzij ons alleen maar toegenomen.
Aan de minitijd waarop ze in Wierden menen te moeten beginnen (12.30 uur!) kan het niet gelegen hebben, gezien de voorsprong die we ogenblikkelijk namen. Zelfs een 16-10 in ons voordeel konden we niet over de meet brengen. Waar normaal gesproken een of twee (vaak in wisselende samenstelling) spelers zich weten te onttrekken aan het peil der medespelers, was nu sprake van een collectieve offday.
Aangezien WVC Volley ook niet echt bijzonder op dreef was (de serve uitgezonderd), was het zelfs met dit erbarmelijk optreden mogelijk een setje te pakken. De andere twee gaven we echter geheel in hierboven beschreven stijl (we staan onderhand aardig bekend om onze vriendelijke spelopvatting) aan de Wierdenaren. Ergo: een totaal onnodige maar dik verdiende 3-1 nederlaag.
Tijd voor de winterstop, zonden overdenken en bouwen aan onze traditionele fameuze tweede seizoenshelft.
(Helaas bieden resultaten behaald in het verleden geen garantie voor de toekomst – maar je moet je toch ergens aan vasthouden, nietwaar?)