De eerste – nee tweede ronde alweer! De eerste viel wat vroeg, er werd nog in de Diekmanhal gespeeld, ik was er niet – allemaal redenen om de telling nog niet op orde te hebben. Het was in elk geval wel de eerste ronde Pathmoshal.
En in de ronde speelde Heren 3 begon om 19:00 tegen Havoc en wist die partij met een 3-1 winst naar zich toe te trekken. Na de eerste wedstrijd 2-3 tegen het uit de 1e klasse gedegradeerde DSVD gespeeld te hebben, wordt meteen ingezet op een goede ranking dit jaar.
Dames 1, Heren 1, Heren 2 en Heren 4 vulden vervolgens de zaal voor de tweede speelronde. Dames 1 trof het erg sterke Set-up en wist in eerste instantie goed me te komen, maar kon gaandeweg de wedstrijd het temp van de Ootmarsumse dames steeds minder goed bijbenen. Het lukt dus niet enig punt te ontfutselen aan de gastploeg, maar het was zondermeer een opsteker dat het team zo vroeg in het seizoen, met weer een grotendeels nieuwe samenstelling al een goed niveau neer kan zetten.
Heren 4 zet de lijn voort waarop ze vorig jaar geeindigd zijn: twee wedstrijden en tweemaal maximale punten. Dat heeft – op dit moment – nog geen enkel team uit hun klasse nagedaan, dus staan ze bovenaan. Kampioenschapsaspiraties….? Misschien moeten we Heren 4 nog niet lastig vallen met dergelijke vragen, maar duidelijk is dat ze er dit jaar zin in hebben.
Heren 2 ontmoette de studenten van Harambee. Volgens ingewijden – lees: de ex-Harambeeers binnen onze club – zou dit appeltje-eitje moeten worden zelfs voor Heren 2. Dat bleek ook wel een beetje zo te zijn. Traditiegetrouw vallen in het begin de ballen bij Harambee door allerhande onhandige misverstanden veel te makkelijk op de grond, omdat met de komst van de nieuwe lichting studenten de teams weer helemaal overhoop gehaald worden. Traditiegetrouw betekent dat nog niet meteen een 4-0 winst: het werd 3-1. De heren leggen nu al een betere basis dan vorig jaar!
Heren 1 speelde tegen Webton Heren 3. Nou ja: ze deed een poging om tegen dit Hengelose team te spelen. Er waren dan wel allerhande excuses, zoals een vers getrokken verstandskies, een dikke bult van een botsing met de paal (op training), maar dat was toch eigenlijk te ruim onvoldoende om de trage verdediging te verklaren. Het liep allemaal niet zo. Een tikje luiheid van de tegenstander in combinatie met een (hopelijk verder niet al te zware) blessure van een van de sterkste spelers van Webton, deed de geur van toch een beetje overwinning net voldoende opkomen om Heren 1 uit het laatste vaatje nog precies voldoende motivatie op te doen diepen zodat ze de set naar zich toe konden trekken en zich niet volledig als kansloos vee naar de slachtbank gevoerd hoefden te voelen. Typerend: de gastploeg feliciteerde ons….
Vervolgens vloeide het bit weer als gouden watervallen uit de tap en uit het glas, was er iets met bittergarnituur en wel of niet harder kunnen roepen, maar vooral voldoende gezelligheid om de vrijdag tot de meer schimmige dag van de week te maken. Alhoewel: abends bit, morgens fit!