Deze week speelde iedereen, maar niet op de gebruikelijk donderdag, maar op vrijdag: behalve Heren 3, die mochten op zaterdag. Niet dat hen dat geen windeieren legde, want puntloos keerden zij terug uit Hellendoorn. Uit de uitslag is slechts op te maken dat de conditie kennelijk maar twee sets houdbaar is.

Heren 2 zag ook geen kans om punten mee naar huis te nemen. De Tubbergse tegenstander bleek alle sets te sterk. Uit hun uitslag maken we op dat de heren te laat aanwezig waren: een andere verklaring voor de schamele 7 punten kan moeilijk gevonden worden….

Dames 1 speelde in Losser en zag wel kans een spannende wedstrijd neer te zetten, als we puur de uitslag in ogenschouw nemen. 95 om 90 punten, maar helaas slechts een enkel winstpuntje voor onze dames. De aansluiting met de top 3 wordt daarmee lastig, terwijl de voorsprong op de nummer 5 – het Losserse Volley’68 – nog steeds een ruime 10 punten bedraagt.

Dames 2 speelde in Hengevelde. Dat is een erg klein dorpje en ik weet nog of ze zich ergens dapper tegen weren, maar de uitslag is in elk geval nog niet aangekomen op de site. Cupido heeft tot nu toe slechts 8 sets gewonnen, dus we gaan er gemakshalve maar even van uit dat Dames 2 de volle mep punten mee naar huis genomen heeft.

Datzelfde deed Dames 3, onder leiding van out-of-the-blue plots gestrikte oud-Kater Ronald. Kom nog eens kijken op een donderdagavond, wie weet waar je dan weer voor gestrikt wordt! Een uitgebreider relaas over de wedstrijd tegen Dynamiek volgt uiteraard.

En dan hekkensluiter Heren 1… Zullen we daarvoor maar even een stapje terug doen naar een onderliggend niveau en in elk geval ‘klikken’ inbouwen om er zeker van te zijn dat degene die het leest een bewuste keuze gemaakt heeft daadwerkelijk kennis te hebben willen nemen van het verloop van de wedstrijd.

Tsja. Het goede nieuws dan maar: Rick was er! Het nog betere nieuws: Rick heeft ook gespeeld. Het allerbeste nieuws: Rick heeft zelfs 2 sets gespeeld. Of Rick’s lichaam die mening ook is toegedaan hebben we nog niet vernomen. Geen bericht is goed bericht zullen we maar zeggen.

Nog een goed bericht: Robert Alink was er weer eens bij! Daar was hij zelf ook erg blij mee. Hij heeft ook beslag op zijn agenda gelegd. Aafke mag vanaf nu tot het einde van de competitie geen afspraken meer maken. En – los van het feit dat ze zelf vast ook meegaat naar Millingen – Robert in elk geval. En op de fiets nog wel. Heeft iemand toevallig nog een MTB of trekkingfiets frame maat 65 staan?

Ook goed nieuws: het bier is goedkoop in Diepenheim. Eigenlijk maken ze nog steeds enorm veel winst natuurlijk, maar voor deze prijzen gun je iedereen een winstmarge van 200%. Het zijn verder niet zulke helden, want het kostte toch niet al teveel moeite om de laatste set te winnen.

Hebben we nog meer goed nieuws… Misschien wel het gerucht dan Devoc (spelend H1B) geen ambitie heeft om te promoveren. Voor diegenen die het niet begrijpen, zullen we de zaak nog wat duisterder maken: wij zijn wel degelijk van plan om tweede te worden.

Het goede nieuws is nu wel ongeveer compleet uitgemolken. Opgedroogd. Atacama woestijn. De wedstrijd dan maar? Wacht toch nog goed nieuws. We waren met 7, omdat Rick er was, maar ook Martin. Dat is op zich al goed nieuws, maar het misschien wel nog betere nieuws dat we ongekend flexibel waren. Achteraf bekeken zelfs een enorme flexibiliteit. En dan hebben we het dus niet over ledematen van spelers, maar over opstellingen. We hadden namelijk voor de wedstrijd even de optie doorgenomen om Martin op buiten te laten spelen. Het risico was dan natuurlijk dat Rick tijdens die set uit zou vallen, maar, let op: dat had niets uitgemaakt! Martin had dan namelijk op dat moment spelverdeler kunnen worden, Roel zou diagonaal met Martin staan (aangezien hij de enige van ons was met een beetje ervaring op de buitenpositie) en de middens zouden het midden en de buitenkant verdelen. Met andere woorden: de hoeveelheid spelers op een andere dan hun eigen plek zou niet eens zijn toegenomen. Flexibel toch?

Maar ja… nu kan ik er echt niet meer uithalen…. de rest was gewoon puinhoop. Een verdediging als een Zwitserse kaas, geen druk met de serve, een moeizame passing en een weinig overtuigende aanval. En laat nu Time-Out voor de verandering eens lekker in vorm zijn geweest. Duidelijk verhaal dus. In de allerlaatste set leek het er even op dat we toch nog in vorm kwamen en eindelijk wat serieuze druk op de thuisploeg konden leggen, maar dat misverstand werd na 14-14 gelijk snel rechtgezet door de Diepenheimers, die de set uiteindelijk met de minste punten tegen wonnen: slechts 16.

Oh ja, dat was toch nog een positief punt: we speelden erg constant: 18-18-17-16. Zo weinig verval zie je amper.

Goed dan, goed dan…. nog een allerallerlaatst positief puntje: we waarderen onze buitens – door allerhande blessures afwezig – enorm veel meer dan eerder. Ze lossen toch echt wel wat op en zonder hen spelen we toch wel een tikje moeizamer.