Eindelijk!
Eindelijk weer punten! Dames 3 was bijna op volle sterkte, afgelopen donderdag in de Diekman. Alleen Sietske heeft de wedstrijd thuis vanaf de bank gevolgd, met als gevolg dat de bank in de zaal erg goed gevuld was. Een luxeprobleem voor gelegenheidscoach Anthonie, die overigens complimenten verdient voor het feit dat hij de namen van al onze 10 speelsters prima kende.
De wedstrijd was tegen Saasveld, die ondanks een enorm thuisvoordeel (iets met minimale halhoogte) maar een plaats boven ons stonden. Het gat is veel te groot om in te halen, maar dat mocht de pret niet drukken. Een aantal speelsters waren heel stiekem optimistisch: Misschien kunnen we wel wat puntjes pakken.’ Omdat onze prestaties onder druk niet om over naar huis te schrijven zijn, werden dat soort sentimenten echter gauw de kop in gedrukt, zodat we onbevangen konden spelen.
In het begin van de eerste set leek dat vrij goed te gaan. Het ging gelijk op, maar tegen het einde van de set moesten we toch onze meerdere erkennen in Saasveldia. 20-25. Maar coach Anthonie gaf heel terecht aan dat we wel heel goed gespeeld hadden. Onze veelgeroemde verdediging stond weer als een huis en er werd geknokt om elke bal. Nu is dat voor ons niets nieuws, maar we wilden er toch wel graag iets voor terug gaan zien in de vorm van punten. Zo gezegd, zo gedaan.
In de tweede set ging het iets minder gelijk op. We hebben eigenlijk de hele set tegen een achterstand aangekeken. Tot 18-23. Met een paar schitterende servicebeurten en een aantal heel mooi opgebouwde aanvallen zijn we zomaar over Saasveldia heengelopen. 26-24! We hebben weer eens feestgevierd alsof we kampioen waren geworden.
En toen leek het alsof onze tegenstander het opgaf. Het is dat we zo vriendelijk waren ze terug te laten komen in de wedstrijd, maar op een gegeven moment stond het 16-6. Voor ons, dus, voor de duidelijkheid. Zoals gezegd hebben we de spanning wel even terug lateren keren. Ze zijn nog wel wat dichterbij gekomen. Maar 25-17 is niet onverdienstelijk. Op naar de winst!
Helaas, het mocht nog niet zo zijn. De rollen werden omgekeerd. Onze servicepass liep niet en de dames aan de overkant bleken ineens minstens zo goed te kunnen verdedigen als wij. We werden met 25-13 van het veld geveegd.
Geheel terecht ging de beslissende set weer enigszins gelijk op, maar we hebben onze sterke punten (service en verdediging) prima weten uit te buiten en hebben gewonnen met 15-11. 3-2 Winst na lange tijd droog te hebben gestaan gaf een goed gevoel. Een heel goed gevoel. En nee, we wisten niet vantevoren dat we zouden gaan winnen (de taart was nog voor Joriens verjaardag), maar die punten lagen al veel langer in het verschiet. Jammer dat Richard er niet bij kon zijn, maar nogmaals onze dank aan Anthonie, die ons vakkundig door deze wedstrijd heeft geleid.
Better.be-De Kater D3-Saasveldia D3 3-2