Heren 2 speelde donderdag in de Diekman een lastige pot tegen het sterke Isivol.

Wat een gezeik!

Zo, dat moest er eerst even uit. Het was deze wedstrijd niet alleen de tegenstander, maar ook Heren 2 zelf die het een lastige pot maakte. De club uit de Hoeve speelt sterk, dus je kunt het je niet veroorloven een moment te verslappen of op enig moment in de wedstrijd bezig te zijn met andere dingen dan het minimaliseren van eigen fouten en het maximaal druk zetten op de tegenstander. Elk moment dat je dat als team even niet doet, grijpt Isivol hun kans en is er zo een gat van een paar punten geslagen.

De eerste set ging het nog goed, en werd er gewonnen – nipt, maar dat is ook te verwachten. Het zou daarbij ook tegen de verwachting zijn om uit te gaan van een 4-0 winst: een eerlijke verdeling van de punten lag gezien het niveau van Isivol meer voor de hand. Maar zoals gezegd, je moet constant alert blijven, pro-actief coachen wellicht – ai we hebben geen coach, zijn er misschien kandidaten? Meer of eerder wisselen, eerder time-out aanvragen? Hoe zorg je dat je als team constant op het hoogste niveau van je kunnen blijft spelen?

Wat je in elk geval niet moet doen, is je bemoeien met het randgebeuren, zoals bijvoorbeeld een scheidsrechter die vast niet alle beslissingen noodzakelijkerwijs correct neemt en een aantal beslissingen vast wel in je nadeel neemt. Jammer dan, elk beetje energie besteed aan de al dan niet verkeerde beslissing gaat ten koste van het eigen spel van het hele team.

Meer is er over de wedstrijd niet te zeggen: zij waren beter en wij speelden teveel tegen onszelf. Het bleef dus bij 1 set die we wonnen, de andere sets verloren we terecht en de laatste zelfs ruim.