Even relativeren…

Relativeren, daar zijn we eigenlijk best goed in. Kijk naar onze uitgesproken ambitie (uitgangspunt 12e), ons kantinegedrag en wedstrijdverslagen. In de wedstrijd zelf is het vaak iets lastiger, maar dat herstellen we wel.

Tegen Harambee was het na een aan onze kant heel redelijk begin met verdiende setzege (ondanks die enorme netfout die niet werd gezien) lastig om ons daarna tentoongespreide onvermogen tot de juiste proporties terug te brengen. Het niveau van met name set 2 een 3 was ook dusdanig beroerd –  niets ten nadele van de studenten die zich aanzienlijk verbeterden in de loop van de wedstrijd – dat er geen vriendelijke pen aan te pas kan komen. We wisten er nog heel ietsje pietsje beters uit te persen in de 4e set, maar dat was nooit voldoende voor setwinst.

Geheel terecht dus met minne zin naar de kantine. Daar wisten we de gemoedstoestand al weer om te draaien. Dat was helemaal het geval toen we hoorden hoe een jonge kerel bij een voor ons bekend team van Twente 05 voor de dood was weggesleept tijdens een wedstrijd. Over relativeren en het belang van een potje volleybal gesproken…
Blij dus dat we wekelijks voor de lol en zonder grote lichamelijke problemen – mogen – ballen.