Het vierde van Harambee staat nu al met lichte voorsprong bovenaan de ranglijst. Het 2e van De Kater was de afgelopen jaren meer onderin de ranglijst te vinden. Afgelopen wedstrijden hebben al aangetoond dat het dit jaar wel weer eens heel anders zou kunnen zijn. Er werd gestreden, met plezier gebald, niet gebaald – kortom het team heeft zich tot nu toe mentaal sterk getoond. Maar is dat voldoende om het de huidige lijstaanvoerder serieus lastig te maken?
Het eerste gedeelte van de eerste set duidelijk niet: de Kater was nog niet op stoom en liet veel teveel ruimte voor Harambee, dat die ruimte ook gretig benutte en de bal alle kanten in ons veld op liet stuiteren. Ja, de jongens houden wel van een balletje slaan… Het werd als snel 3-11.
Halverwege de set wisten wij echter de balans in ons voordeel te veranderen. Een goede service druk op de passer-loper bracht de studenten toch voldoende uit hun evenwicht om hun voorsprong te verliezen, of beter: bijna geheel. Ze hielden net voldoende over om aan het eind nog te kunnen geloven in de winst en wisten dus de eindspurt te winnen, 22-25.
De tweede set was veel evenwichtiger. Gedurende de hele set bleven de beide teams wat punten betreft in evenwicht. Harambee staat dan wel bovenaan, De Kater laat zich daar niet zomaar door intimideren. Ook niet door het publiek en het spandoek. Een klein dipje tegen het einde van de set gaf Harambee iets meer lucht en met een lichte voorsprong konden zij de wederom de eindspurt in hun voordeel beslissen, wederom 22-25.
Het leek daarmee een uitgemaakte zaak te worden. Harambee was sterker – dat mag ook rustig toegegeven worden. Maar wij kwamen toch steeds wel verdacht goed mee en het geloof in een mogelijke set winst, of zelfs meervoudige setwinst was door de 2 verloren sets nog steeds niet uitgeblust. Het was eerder aangewakkerd. Toch bleven we gedurende de derde set wel steeds achter Harambee. Zij waren het dan ook die het eerst de 20 bereikten. Maar wij waren er al over uit: het venijn zit in de staart. De wedstrijd boven de 20 moeten we winnen, de rest doet er niet toe. Vanaf dat punt ontstond dan ook een titanenstrijd. Punt voor punt werd dankzij een scherpe serve binnengehaald. De passer-loper werd kapot gespeeld, Harambee moest schuiven, maar dat bracht geen soelaas voor hen: De Kater pakte de set met 25-22.
De vierde set – de set waarin het extra punt te verdienen was voor Harambee. Nu was hun kans om het af te maken. En ondanks de taaie weerstand van de Kater, lukte het Harambee om als eerste de 20 te bereiken. Maar wederom hing De Kater als een hijgende hyena in de nek van de studenten. De titanen strijd van de derde set was niet vergeleken met wat zich nu ontspon: een ultieme machtsstrijd tussen twee teams die beiden niet wilden toegeven. Harambee bereikte als eerste setpoint, tevens matchpoint, maar De Kater liet zich daardoor letterlijk niet uit het veld slaan, maar sloeg terug. Punten wisselden over en weer nog een enkele keer terwijl de teams van Vosta rond het veld stonden in afwachting van hun wedstrijd. Ze moesten nog even wachten: met 27-25 was de set uiteindelijk voor De Kater. Gelijkspel en dus een vijfde set.
Die vijfde set was zoals vaak een anticlimax. Was de Kater moe gestreden? Te moe gestreden? Deed de winst van de wedstrijd er niet meer toe na het winnen van 2 sets uit een achterstand van 2 sets? Zonder enig spannend moment werd de set met teveel gemak binnengehaald door Harambee. Maar misschien was dat gezien de krachtsverhoudingen ook wel terecht. Heren 2 heeft een zeer sterke wedstrijd neergezet, met name in mentaal opzicht. Klasse!