De eerste wedstrijd van Dames 1 in nieuwe samenstelling resulteerde in een volle nederlaag. Ai… Of is dat weer een iets te sterke wijze van uitdrukken? Oordeel zelf (liefst ook natuurlijk door een keer te komen kijken!).

Eerlijkheid gebied de schrijver dezes te melden dat hij alleen de laatste set gezien heeft. Het beeld dat tijdens het kijken van die set ontstaan is, is dat ons Dames 1 nog erg aan het zoeken is. Zoeken naar de juiste opstelling in de serve verdediging (Maarten floot er gelukkig niet voor), in de ralleyverdediging, zoeken naar de juiste slag voor de serve en de aanval.

Ai, dat is al bijna het hele spelletje… Was het dan werkelijk zo erg…? Het is natuurlijk best begrijpelijk dat de juiste vorm nog even gevonden moet worden. Meer dan de helft van het team heeft een plotselinge dubbele promotie van de 3e naar de 1e klasse gemaakt, er werd met nieuwe samenstelling gespeeld en hoeveel trainingen zijn er nu eigenlijk geweest om echt aan het team te werken? Dat je dan in de vuurdoop nog kopje onder gaat, is allerminst erg, zeker niet tegen een team als VVA, dat ofwel vorig jaar, of tenminste het seizoen daarvoor nog in de promotieklasse speelde. Op z’n zachts gezegd een best goed team, met een waterdichte verdediging, een lastige serve, een goede spelverdeelster en krachtig meppende aanvalsters.

Dan moet je het puur van je eigen goede momenten hebben en niet letten op het resultaat van de wedstrijd als geheel. En dan wordt het beeld toch wel wat positiever. Er is allicht nog een hoop werk te verzetten, maar dit team is zeker niet bij voorbaat kansloos om in de eerste klasse te blijven!

Ik stel voor dat we met z’n allen vaak de Dames komen aanmoedigen, en ik geloof dat we zeker gaan zien dat ze sterk gaan groeien dit jaar en een aantal mooie potjes volleybal zullen laten zien.

Richard