Dames 2 kon het succes van vorige week niet prolongeren. Het bleef bij 1 set winst. Had er ondanks het uitermate taaie karakter van tegenstander VVA meer ingezeten?

Het antwoord op de vraag is eigenlijk “ja”…. Dat was althans ook het gevoel van de dames achteraf: “jammer er had meer ingezeten“.

De verwachtingen waren natuurlijk ook hoog gespannen, na de voortreffelijke openings wedstrijd van vorige week. De eerste begon echter op een manier die helaas kenmerkend zou worden voor de rest van de wedstrijd: tam. En achterstand van een punt of 8 was redelijk rap opgelopen.
Toen keerde het tij echter: serve series van Carin en Marlous brachten de tegenstander volledig uit balans en de set werd zowaar gepakt.

Die trend kon echter in de tweede en de derde set niet doorgezet worden. Het bleef allemaal een tikje moeizaam lopen bij de Dames, er kwam nooit een echte doorbraak in het spel. De oorzaak was zeker niet alleen een zekere tamheid van onze dames, maar voor een belangrijk deel ook de serve druk van VVA en de taaiheid in de verdediging: lange ralley’s en de Albergse dames brachten gewoon domweg heel veel terug het net over. Soms waren we op de bank ronduit verbaasd dat een bal door de VVA’sters nog teruggehaald werd. Erg knap, maar het helpt niet echt om je eigen spel los te krijgen.

De vierde set leek er weer een kentering te komen. Na een achterstand van 1-5 serveerde Marlous naar 11-5, een voorsprong die lang vastgehouden werd. Het leek dan ook tot aan het einde van de set een vijf-setter te zullen gaan worden. De tegenstander was echter in het laatste deel van de set steeds dichterbij gekomen. De verdediging toonde zich taaier en taaier en steeds moeizamer kwamen onze Dames aan scoren toe. Met zelf 22 punten op zak, ontglipte de vierde set dus toch uiteindelijk nipt aan De Kater. In plaats van een vijfde set te mogen spelen, konden de velden opgeruimd worden. Toch een kleine deceptie…

Maar gelukkig hebben we de foto’s nog!