Noch wij noch tegenstander Twente-Sparta konden met deze wedstrijd hun eindklassering nog beïnvloeden. En voor beide teams maakte het ook niet meer uit: Twente-Sparta had beslag gelegd op de 7e plek, terwijl De Kater H2 nipt in de 2e klasse mag blijven. Maar het ging dus duidelijk nergens over. Er viel niets te winnen noch te verliezen, de competitie was feitelijk al gedaan. Gewoon leuk ballen dus, toch?

Gewoon lekker ballen is natuurlijk makkelijk gezegd dan gedaan. We stonden toch nog een tikje tam in het veld gedurende de eerste sets. Tweemaal 25-18 verlies. De set erna hadden we het dan eindelijk wel te pakken. De set werd binnengehaald met 25-20 – hier hadden wij duidelijk het initiatief en lieten we zien dat we echt wel in de 2e klasse thuishoren. De service-druk was hoog, er werd goed gewerkt in de verdediging. Kortom, het zag er allemaal goed uit. De opleving was echter van korte duur. In de vierde set lieten wij ons weer in de luren leggen door de serve en moesten we uiteindelijk onze sterkere erkennen in Twente-Sparta.

De wedstrijd was echter oneindig veel beter dan de voorgaande wedstrijd, toen we moesten winnen – en dat dus niet deden. Een wedstrijd waarin de spanning ons totaal gijzelde en we geen enkele kans zagen onder de terreur van ons eigen falen uit te komen. Het leek eerder of iedereen in zijn eigen isoleercel opgesloten vocht tegen alles behalve de tegenstander.

Vrijuit kunnen spelen moge dan nog niet alles zijn, in de zin dat het maximale uit ons kunnen gehaald wordt, het speelt wel vele maken fijner en we verlaten het veld tenminste met een lach. En uiteindelijk spelen we dit spelletje toch voor het plezier. Volgend seizoen is de opdracht meer van dit soort ontspannen wedstrijden te spelen, dan winnen we vanzelf weer. Het zelfvertrouwen heeft dan in elk geval kans om terug te komen.

De competitie is in zomerslaap en die hebben we goed ingedronken door de laatste biertjes van het seizoen te proosten met Loek: het was weer een gezellig seizoen. Eind september melden we ons weer. Tenzij er natuurlijk een ander excuus is…