Lichamelijk, geestelijke en sportieve zweepslagen

Zweepslag Alvorens op de lunchwedstrijd (aanvang 12 uur in Almelo) in te gaan de quizvraag van de week: waar denkt u aan bij “trekken, duwen en slepen”? Ligt verbouwen dan meer voor de hand dan sex, of is dit een Freudiaanse gordel die toch niet te ontwaren is?

Hoe dan ook, om kwart voor 12 hadden we 8 Katermannen present in de Almelose sporthal Windmolenbroek – Bas kwam er om half twee achter dat niet alle wedstrijden om 4 uur beginnen… Warm gespeeld moesten we wachten tot de pupillen en junioren hun balwisselingen hadden beëindigd. Eenmaal begonnen bleek het weer zo’n opgefokt potje te zijn waar we na de laatste weken eindelijk vanaf dachten te zijn.
Twee jonge dames van Volley begeleidden de wedstrijd en deden dat over het algemeen heel goed. Oké, de toonzetting in het begin was heel erg strak en die technische keuze verslapte naarmate de wedstrijd, maar wij slaan ook ballen in het net, uit, raken ze aan of – veel beter zichtbaar – weten bij het serveren de bal niet binnen de toegestane 81 m2 aan weerszijde van het net te krijgen.
Ergo: aan de scheidsrechter lag het niet. Aan de tegenstander dan? Nee, die werkte gewoon weer heel hard voor de punten, wist zich net als de vorige keer gesteund door een heel goede verdediging op basis van uitstekend positiespel. Natuurlijk, er werd wel eens wat gesard of geapelleerd. Maar vervelend waren de Almeloërs nooit.
U begrijpt het al, lieve lezertjes, het euvel lang weer eens geheel en al bij onszelve. Als je gemiddeld als team in elke set minimaal 6 en regelmatig 10 keer fout serveert, wordt het heeeeeeeeeel moeilijk een set te winnen. Dat dit toch 1 x lukte en dat er 2 met slechts 26-24 verloren gingen, zegt alles over de mogelijkheden die we hadden om deze wedstrijd te winnen. Dat wij moeite hebben emoties onder bedwang te houden, mag geen excuus zijn om ballen weg te gaan gooien en zo.
Dus: een mentale en sportieve zweepslag die we onszelf aandeden en waardoor we terecht met 3-1 het schip ingingen. Meest trieste van deze verloren zaterdag was dat Robert opnieuw door een echte, dus fysieke zweepslag is getroffen. Met een kuit van steen verliet hij het veld en lijkt het seizoen voor hem afgelopen – al is Millingen 2009 natuurlijk wel haalbaar en een uitermate geschikte arena voor een rentree!
Nou, volgende week maar eens een goede wedstrijd afleveren.
Overigens kunt u voor het antwoord op de inleidende quizvraag bij Henri terecht!