Soms zijn er wedstrijden waar je echt bij wilt zijn als coach. Niet omdat je het idee hebt zoveel invloed te hebben op de prestaties van de dames, maar omdat ze gewoon erg lekker staan te ballen.

De eerste set had ik nog wel het genoegen de dames te coachen. Wat ik die set zag, was een team dat rust kon combineren met fanatisme. De passing was goed, er werd goed aangevallen, de hoeken van het veld werden opgezocht en de verdediging stond ook goed. Geen enkel moment kon twente-sparta een voorsprong creeren. Slechts helemaal aan het einde kon de tegenstander net het verschil maken, maar toen was het wel 26-24.

Het kon niet anders of deze wedstrijd ging heel spannend worden. Alleen moest ik op dit moment in verband met arbitrale verplichtingen elders de dames verlaten. En dat vond ik heel jammer…

Zeker toen ik achteraf hoorde dat de 2e set ook erg spannend was, alleen helaas wel met 26-24 verloren was. Ook de 3e set werd verloren, met 25-19. Waren de katerdames daarmee verslagen? Nee, allerminst! De dames schoven met de opstelling en het blok zodat de sterke mid uitgeschakeld werd. Dat was zo effectief dat samen met de nog steeds goed lopende passing, aanval en onderlinge communicatie, de set gepakt kon worden. En nog redelijk ruim ook; 25-20.

97 punten voor twente-sparta en 92 voor de kater. Een lange spannende pot met een uitslag die bijna vertekend lijkt in vergelijking met de punten totalen. Maar toch zeker een wedstrijd om een goed gevoel aan over te houden.

Richard