Vrolijk potje op een trainingsavond

Treuren over het verspeelde puntje, of blij zijn met het vertoonde spel zo kort na het drama tegen RAC. Ik kies in dit wat verlate verslagje voor dat laatste. Wij zijn immers nooit de mannen van de vole buit geweest, vriendelijk en sociaal als wij zij (ahum). Onder leiding van een goede fluitist maakten wij en Dynamiek er een vrolijk potje van, zonder spanningen en opgefokt gedoe (daar vallen time outs ook onder) .

Geert ging prima van start op de diagonaal, Bas rapte alle ballen van de vloer, Cas bekeek vanuit de hoogte waar hij de bal zou meppen, Rick verdeelde tussen alle aanwijzingen van Paul door en de middens Wik en Bert deden al even vrolijk mee. De ploeg was veel sterker dan Dynamiek, dat dezer weken flink gehavend door de compeitie trekt. Robert en Roel werden zodoende veel wijzer hoe het spelletje gespeeld moet worden, gezien alle tips van Paul in hun midden op de bank (zie je nog wel, strkken die handen, doordekken , tenen omhoog).
Het moet gezegd: het zag er regelmatig erg goed uit. Die lijn trokken we door tot in de derde set Robert en Roel hun opwachting maakten (toeval?). Het werd allemaal wat stroperig, minder overtuigend. Dynamiek profiteerde van een goede servicebeurt en had ineens een gat geslagen. Het was het enige moment waarop wel time outs werd geregistreerd: Dynamiek om te voorkomen dat De Kater terug zou komen en De Kater om de geesten werd op scherp te zetten.
Bij 22 was de stand weer gelijk. Dat was bij 23 ook, toen de bal door de vingers van Rick glipte. Geen nood, hijzelf zou een punt later revanche nemen door een ketser van Dynamiek in een keer terug op de vloer te rammen. Aaaiii – was hij even vergeten dat hij vroeger, in de tijd dat hij nog aanviel, een meester was in het passeren van een blok maar een vrije aanval hem nooit gegeven was… Dat was balletje onderin het net, dus 23-25.
Het setverlies kwam op conto van het gehele team, dat te ver terugviel. De voorgaande lange verhandeling over Rick heeft alles te maken met de komische manier waarop de set eindigde, want hij speelde zonder achtervang en dus met dubbele longinhoud  een hartstikke goede wedstrijd.
De laatste set was de moraal er wel weer en werd het heel eenvoudig 25-15. Een leuke, ontspannen pot tegen een leuke, ontspannen tegenstander. Kijken wat we zaterdag kunnen doen in de Diekman-bunker.