Koplopert!

Laten we beginnen met een citaat van de Kromme – zie de titel van dit stukje. Vriend en vijand en wijzelve niet in de laatste plaats staan meer dan verbaasd van dit feit. Mede omdat wij zouden zweren dat wij het winnen van een wedstrijd met 4-0 hebben afgeleerd – of we moeten die uitslag in de schoot geworpen krijgen door een of andere reglementaire actie…

Anyway, met de geblesseerde Robbie thuis op de bank, de krakkemikkige Roel op de Pathmos-bank en Henri (er moet nu eenmaal een spel aan de kant..) naast Roel begonnen we aan de klus tegen Harambee. Weer een grote verzameling onbekenden dus aan de overkant van het net, die onder inslaan verstaan zo imponerend mogelijk tegen een bal aan slaan. Soms lukt dat heel aardig, maar in het eggie met vereisten als een pass en obstakels als een blok is dat toch net ietsjepietsje anders.
Neemt niet weg dat we lange tijd gelijk opgingen met de studenten die ook lekker vrijuit speelden. In die fase maakten wij de nodige puntjes voor Harambee. Op het moment dat wij dat achterwege lieten en de druk op de studenten opvoerden (serve, blokkering, bekeken aanval) liepen we snel weg. De eerste setwinst was duidelijk voor ons.
In de tweede eigenlijk hetzelfde beeld, al overheerste bij iedereen van De Kater het idee dat deze set ook gewonnen zou worden. Voorbeeld? Geen enkele time out voor De Kater terwijl dit de set was waarin beide ploegen het meest aan elkaar gewaagd waren wat punten betreft (25-22).
De laatste twee sets waren leuk vanuit het oogpunt van De Kater, die leuke en rare dingen met elkaar afwisselden. Hoogtepunt was een ralley die bij de dames de boeken in zou zijn gegaan als een langdradig vehikel, ware het niet dat er heerlijke ballen van de vloer werden opgedoken, goede bloks werden gezet en vele (ok, veelal halfslachtige) pogingen werden ondernomen tot scoren te komen. Het punt was uiteindelijk voor De Kater, dat daarmee ook een gaatje sloeg naar de 25-20 overwinning.
In de laatste set was er nog maar een ploeg die speelde. Harambee probeerde alles, maar vergat slim te spelen en wist zich geen raad met het blok. De enige drie opties waren kennelijk: heel hard in het blok rammen, heel hard langs het blok en dus uit slaan óf onderin de netrand. Daarbij moet gezegd worden dat de aanvallers al passend onder druk werden gezet en het zo erg moeilijk hadden. Neemt niet weg dat 25-10 wel een heel duidelijke uitslag is.
Daarmee hebben wij een lekker begin van de competitie te pakken. De bedoeling is dat we dat vrijdag een vervolg geven bij Dynamiek, waar naar verluidt nog altijd een paar ballen van ons ergens achterin die hal liggen van het inslaan van vorig jaar. We zullen zien wat we er van bakken, samen met de dames die gelijktijdig in Goor gaan ballen.