Oudemannenvolleybal in de bunker

Er was weer eens iets te doen in de Pathmoshal, waardoor de Enschede volleybalploegen zaterdag werden verdreven naar de betonnen schrik van de stad, ofwel de Diekmanhal. Als je daar ook nog als enige wedstrijd in de namiddag geprogrammeerd staat, is er helemaal geen sfeer meer te bekennen.
Twee van de meest ervaren ploegen (in elk geval qua leeftijd) van de 1e klasse troffen elkaar in die omstandigheden. De Kater en RAC maakten er een echt potje oudemannenvolleybal van. In de eerste set en een groot deel van de tweede viel dat van onze kant nog wel mee. Regelmatig werd er stevig aangevallen, hier en daar een blokje meegepikt en een leuke verdedigende actie ingezet. Dat, gekoppeld aan servicedruk, bezorgde ons gemakkelijke winst (25-16 en 25-18).
Je ziet al wel langzaam maar zeker slapte in het spel komen, steeds moeizamere oplossingen ontstaan en zodoende stroever spel. In de derde set was dat nog wel weg te poetsen en pikten we die ook met 25-22 mee. Maar in de laatste set was het armoe troef, stapelden we fout op fout en ging RAC ondanks zwak spel toch nog met een setje naar huis. De Almeloërs winnen heel veel potjes en staan hoog op de ranglijst, maar daar was zaterdag (mede door het gemis van de vaste spelverdeler?) niet echt iets van te zien.
En zo kan het gebeuren dat je de ene week heel lekker speelt en met 3-1 verliest, en nu niet echt een lekker gevoel aan de wedstrijd overhoudt maar wel met 4 punten op zak een biertje (++) gaat drinken. Een weekje rust zal ons geen kwaad doen.