We moesten er flink voor werken vrijdag, maar uiteindelijk stapten we ’s nachts voldaan uit de bruine kroeg van sporthal Schelfhorst. Als je je smaakpapillen even uitschakelt en drinkt om het vocht dat in de sauna van de hal verloren is gegaan te compenseren, merk je op een gegeven moment helemaal niet meer dat je Bavaria tankt… En als dat vocht wordt aangevuld met meer dan goed gevulde schalen borrelhapjes, dan overheerst tevredenheid op de nachtelijke weg huiswaarts.
Goed, in onze filosofie hadden we een puntje te weinig meegenomen uit Almelo. Onze eigen schuld (vele onnodige foutjes), maar ook de verdienste van RAC dat streed voor een goede resultaat, het voordeel van de thuishal en -bal goed benutte en slim speelde.
Wij hadden weer onze vertrouwde slowstart, waarbij het merendeel van ons collectief pas bij een ruime achterstand tot het inzicht komt dat de wedstrijd is begonnen. We begonnen dus weer aan de vertrouwde inhaalrace, die ons nog heel dicht bij de winst in de eerste set bracht maar net niet voldoende bleek. In de tweede en derde set hadden we de zaak beter onder controle en wisten ook wij met de harde en gladde bal goede servicedruk te ontwikkelen. Af en toe leidde dat tot fraaie acties, aan weerszijden van het net. Hoogtepunt: een fraaie combinatie die Roel geheel vrij mocht inslaan, waarop RAC direct antwoorde met dezelfde combi en dito score (vreemd genoeg maakten beide ploegen verder geen gebruik meer van deze scorende methode).
In de vierde set gingen we tot aan het einde gelijk op, waarna enkele foutjes aan onze kant RAC net voldoende lucht verschaften om die set binnen te slepen. Wij waren gebrand op de winst, RAC was erg tevreden over de 2-2 stand en dat had als gevolg dat wij in no-time een flinke voorsprong hadden genomen. Die vijfde set was daarmee duidelijk een prooi voor ons. Beide ploegen konden leven met het resultaat en namen voor lief dat de scheidsrechter af en toe heel merkwaardige beslissingen nam (zonder van invloed te zijn op de eindscore, want hij verdeelde ze keurig).
Toch wel leuk, dat ballen op de late vrijdag – weekeindje vrij, goede nazit. Dat moesten we maar eigenlijk vaker doen. Volgende week weer een potje thuis; hopelijk spelen we die wel tot het einde uit. Het zal wel net te vroeg komen voor Bas, maar er lijkt een einde te komen aan zijn blessureleed. Krijgen wij ook weer wat lucht, want 7 van die breekbare oude mannen is wel heel karig!