Alhoewel de scheidsrechter er ditmaal wel lang over deed om in de Diekmanhal te arriveren. Gelukkig was Marc de Jong bereid een paar keer op het fluitje te blazen. Echt spannend was dat allemaal niet, want er gebeurde vrij weinig. Een time-out bij 13-3 voorsprong voor de Katerdames. Aardig dat de tegenstander die aanvroeg, want nu was er meteen de gelegenheid voor een scheidsrechterwissel.

Webton probeerde wel de tweede bal in de verre hoek (positie 1) te spelen, maar daar hadden we op getraind – gewaarschuwd door Devoc. Daarmee leken ze door hun arsenaal mogelijkheden heen te zijn. Ze haalden nog wel de 10 punten, maar daar was ook alles mee gezegd.

De meeste volleyballers kunnen nu wel raden wat er ging gebeuren: de tweede set was spannender. Althans, als je de stand volgde. Want ja, dames, je moet wel blijven volleyballen! Gelukkig heeft Dames 3 in hun bagage (“ik ga op vakantie competitie spelen en neem mee“) dit jaar ook wat mentale weerbaarheid gestoken. Op dit soort momenten komt dat dan wel van pas. Mooi volleybal? Niet noodzakerlijkerwijs, maar wel winst. Gewoon even doordrukken in plaats van in de stress schieten.

Maar, punt is duidelijk: er moet wel gevolleybald worden. De eerste set was misschien ook niet helemaal representatief voor wat Webton kan. Dus. 3-7 achter. Is de boodschap nu nog niet doorgekomen? Gelukkig hoefde er geen time-out aan te pas te komen, want opeens hadden de dames de weg weer gevonden (citaat Loesje: “Ga je mee verdwalen, ik weet de weg“). De rest van de set wist Webton nog 9 punten te halen, terwijl wij er 22 binnensleepten.

Tijd dus om de boel af te maken. Een tactische zet toepassen (plaatsje terugdraaien zodat Judith met serveren begon) en vol er in knallen. Is dat ‘aardig’ tegenover de tegenstander. Nee – daar kunnen we kort over zijn. 12 maal goed en moeilijk serveren, uiteindelijk gevolgd door rallyverlies: 11-1. Set kapot geserveerd. Aan de andere kant: 4-0 winst is waar we voor gaan. Tegen Devoc was een erg leuke pot en deze wedstrijd had dat niet in zich. De bitterballen slash bittergarnituur, groene theetjes en biertjes waren dus wel verdiend.

De volgende wedstrijd, na een weekje rust, wordt er wel weer eentje van formaat: uit tegen het goed spelende Lutheria. De enige wedstrijd die verloren werd (met 2-3), en alles meerekenend staan ze momenteel op 3 punten achterstand. Alles in huis dus om er een mooie pot volleybal van te maken! Kunnen we het tijdsrecord breken en langer dan 1:55 over 4 sets doen? Wie weet…