Vrijdagmiddag 16:00. Tijd om eens een mailtje te sturen over de te spelen wedstrijd diezelfde avond om 21:00 in Almelo Schelfhorst. Ruim een uur blijft het nog stil, dan worden er her en der wat mailtjes rondgestrooid, om 19:30 nog even een belletje en om tien voor acht nog een te laat laatste mailtje. Toch zitten er uiteindelijk met een achttal om kwart voor negen aan de koffie in de Schelfhorstzaal. Dames 1 is al aan het warmspelen – wellicht onze tegenstander ook.

RAC staat bijna helemaal onderaan, maar nog ver boven hekkensluiter Harambee. Dat stemt hen echter niet treurig: vrolijk worden we verwelkomd als we iets voor de officiele aanvangstijd snel een paar rondjes rond het veld schuifelen, een balletje slaan en met slechts minieme vertraging de wedstrijd beginnen. De eerste twee aanvalsballen vliegen via de middenaanvallers Bert en Wik richting de grond van de tegenstander, maar het duurt toch nog even voor we daadwerkelijk op stoom zijn. Tot die tijd heeft, wat punten betreft, RAC het heft in handen. Zodra we echter ingespeeld zijn nemen we het initiatief over en winnen de set relatief makkelijk met 25-18.

De tweede set vertoond weinig verschil met de eerste – met name in de eindstand: 25-18 wederom in ons voordeel. Ondanks de lage ranking speelt RAC gelukkig gewoon volleybal – geen gooi en smijt werk, of erg vervelend geknoei waar wij dan meestal in meegaan en in ten onder gaan. In gewoon volleybal zijn wij alleen net wat beter, Niet dat dat op een of andere manier echt indruk maakt op de tegenstander, die blijven gewoon vrolijk volleyballen. Leuk team.

De derde begint voortvarend: service ontvangen, punt pakken en dan ineens naar 9-0 doorstomen. Er was iets met een opmerking van Paul over hoe te serveren en die aanwijzing blijkt zijn volrijpe vruchten af te werpen. Na een rondje doordraaien is de stand 20-10 om vrij vlotjes over te gaan in een 25-10 winst. Goeie tip Paul.

De vierde set is dan natuurlijk de instinker eerste orde: de makkelijke winst is een vertekening van wat RAC kan als je ze de kans geeft. Een lastige serve speelt ons nu parten en over de aanval en verdediging denken we ook wat te makkelijk. We hebben dus met een flinke achterstand toch even een time-out nodig om de concentratie te hervinden: met laksheid winnen we het echt niet. En dus wordt er weer gevolleybald. Langzaam sluit het gat in punten zich, maar het lukt ons niet de stand in ons voordeel om te zetten. Pas bij de 20 hebben we voor het eerst een voorsprong. RAC weert zich echter kranig en de set gaat door tot in de blessure tijd. Een beetje geluk hebben we als de scheidsrechter een serve van RAC die op de lijn landt, niet durft te beoordelen en dubbelfout geeft. Vervolgens blokt Geert op midden, waar hij een tikje laat aankwam (maar waar ook geen mid-blokkeerder meer aanwezig was) de kans voor RAC op setwinst keihard af. Het matchpoint laten we niet schieten en met 26-24 is ook de laatste set voor ons.

Dames 1 is pas net met de derde set klaar en we moedigen hen nog fanatiek aan. Het mag voor de vierde set niet baten – die verliezen ze – dus trekken we ons (wijselijk?) onder de douche terug om daarna het laatste punt van hun vijfde set mee te maken en te zien dat ze zonder onze aanwezigheid wel kunnen winnen.

Het gerstenat lokt en na een stevige hoeveelheid vergoten te hebben en de tegenstanders alleen op een oor liggen keren we huiswaarts. Vrijdagavond is best een aardige avond om te spelen.