Bijna alweer zo lang

De wedstrijd tegen Devoc in de eerste helft was de ommekeer voor Dames 3. Een 2-0 achterstand werd toen omgezet in een 3-2 winst – in het hol van de leeuw nog wel. Sindsdien is Dames 3 punten aan het verzamelen. Ze zijn sterker geworden, de verdediging staat goed en aanvallend begint er ook steeds meer uit te komen. Maar zinnen de Deldense dames niet te veel op “wraak”…?

De eerste set blijkt als snel dat het een pittige wedstrijd zal worden. Toch heeft De Kater het heft in handen, de gehele set. Het verschil is nooit heel groot, maar wel duidelijk. Er wordt goed gewerkt in de verdediging, de aanval is slim, maakt gebruik van de gaten die Devoc laat vallen en daarmee is de winst eerlijk en dubbel en dwar verdient. Maar 25-22 geeft niet veel ruimte. Het is daarmee ook duidelijk dat Devoc er niet zomaar onder te krijgen is.

Dat blijkt in de tweede set. Het is bijna een standaard verhaal. De tegenstander raakt gewend aan het idee om op een donderdagavond al om 19:00 te moeten volleyballen, krijgt zicht op de tactische ballen van de katerdames en vecht zich zo terug in de wedstrijd. Met overtuiging die toch een beetje overdonderend overkomt op Dames 3. Het spel loopt duidelijk wat stroever, maar er wordt nog steeds wel hard gewerkt. Een vleugje onzekerheid in de aanval leidt echter tot te lange rally’s die niet altijd gewonnen worden. De serve passing zorgt ook voor wat meer problemen dan in de eerste set, met name te wijten aan de hogere serve druk van de gasten. Slechts 15 punten voor De Kater en de set is alweer voorbij – alhoewel dit overigens geen goede graadmeter is voor de absolute tijd die de beide teams nodig hebben om tot deze stand te komen.

De tenneur van de tweede set zet zich lang door in de derde set. De beleving lijkt weg te ebben, het geloof weg te spoelen en de onzekerheid lijkt groteske vormen aan te nemen. Het lukt niet de dames te overtuigen van de onzin van dit gebeuren: er is geen reden om niet het vuur aan de schenen te leggen van de Deldense dames, er is geen reden om setverlies na enkele ballen tegen al meteen te accepteren. Het puntenverschil loopt op richting een onoverkomelijke kloof. Op 11-17 dan maar een time-out.

Op even onverklaarbare wijze als het wegzakken van het eigen spel, leeft het echter weer op. De Dames gaan een strijd aan, die punt voor punt de achterstand doet slinken. Er wordt niet hard gewerkt er wordt snoeihard gewerkt. Devoc raakt verward en voor ze het weten is de stand gelijk met nog enkele punten te gaan voor een van de twee teams de set in haar voordeel beslist. Een serieuze strijd ontvouwd zich, rally’s worden door beide zijden gewonnen en verloren, maar uiteindelijk is het met 26-24 De Kater die aan het langste eind trekt.

Dat kostte echter wel veel energie. Misschien teveel, of misschien is Devoc toch een tikje geagiteerd door hun verlies, terwijl ze zo ruim voorstonden. Ze gooien het gas er vol op, zetten de verdediging goed dicht en laten Dames 3 zwichten met slechts 16 punten. Net als voorgaande week dus opnieuw een 5 setter.

De laatste set golft op en neer: Devoc bouwt een voorsprong op, die De Kater weer teniet weet te maken. Daarna loopt Devoc weer uit, en loopt De Kater weer in. Helaas is de set voorbij voor de stand weer gelijk getrokken is.

Weer een vijfsetter dus voor Dames 3. Weer een wedstrijd waar hard gewerkt is en Dames 3 heeft laten zien toch echt weel te kunnen volleyballen. Was Devoc uit op “wraak”? Nee, ze kwamen gewoon om een leuke pot te spelen en dat is het geworden. Had er meer ingezeten voor De Kater? 3-2 was leuker geweest, maar als je je zo kan meten met een team dat tot nu toe 15 punten meer gescoord heeft dan moet je nog eens goed nadenken hoe belangrijk winst van deze ene wedstrijd was.