Op vrijdagavond spelen om kwart over 7 in Marieparochie, levert bij dames 3 een beetje stress op. Hoe gaan we ervoor zorgen dat we op tijd daar zijn, iedereen heeft andere verplichtingen tot minstens half 6 of tot nog later. En dan zijn we ook nog eens met 6 speelsters en zonder coach. De fam. Loendersloot laat ons deze avond in de steek wegens andere volleybalverplichingen, wij hopen dat deze de moeite waard zijn geweest, want ze hebben wat gemist.

Uiteindelijk blijkt het gestress van ons een beetje onterecht en staan we ruim op tijd op het veld om de krekkers te laten zien dat ook wij een potje kunnen volleyballen. De opstelling is al bekend en bevat zoals wel vaker geen verassingen. Het doel is lekker spelen en zo veel mogelijk punten verzamelen. De krekkers staan ergens bovenaan op de ranglijst en bij de thuiswedstrijd eerder dit seizoen werden we aardig weggespeelt. Onze roze map bracht echter uitkomst, we hadden immers genoteerd waar hun gaten zaten vorige wedstrijd dus kunnen we meteen beginnen met het maken van de eerste punten.

In tegenstelling tot alle andere wedstrijden beginnen wij de eerste set met serveren en zetten we ook meteen het eerste punt op het scorebord. We zijn meteen wakker, zouden we hier met een punt of misschien zelfs meer naar huis toe kunnen gaan?
Het zijn lange rally’s, de verdediging staat goed en er wordt om en om gescoord. En dan verandert er iets, een moeilijke service en daarbij pakken ze er ook nog steeds iemand uit. De krekkers lopen wat uit. Tijd voor een time-out even bespreken hoe we dit gaan oplossen. Ons geschuif heeft zin want het volgende punt is weer voor ons. We komen bij, en staan uiteindelijk weer gelijk 20-20. Het team draait, de sfeer is goed en in de hele hal is het geschreeuw van de 6 kater spelers te horen. Helaas, was het niet genoeg en wordt de set toch verloren met 25-22.

De tweede set. Het gevoel van de eerste set is goed. Nu proberen vast te houden. De tegenstander heeft echter meerdere speelsters op de bank zitten, waar blijkt in de 2 set een aantal super serveersters te zitten. En zo lopen we als team weer te prutsen om de service van de tegenstander onder controle te krijgen. En waarom eigenlijk? We kunnen het best. En dan ineens als de tegenstander al een eindje is uitgelopen, krijgen we het spelletje weer onder controle. Lange rally’s, goede verdediging maar waarom valt die bal nou niet aan de andere kant op de grond? En zo komen wij in de tweede set net over de 10 punten heen, terwijl we toch echt goed gespeelt hebben… En dan ineens zijn er tranen bij een van ons. Het gevoel dat je soms alles verprutst overheerst, terwijl dat helemaal niet nodig is! Als team spelen we soms geweldig en soms komt het er niet helmaal uit, zo ook in deze set.

De teamspirit overheerst aan het begin van de derde set, wij zullen even laten zien wat we kunnen. In het begin van de set blijven we een beetje bij, maar dan is de goede serveerder van de tegenstander aan de beurt en lopen ze weer uit. Maar dat is niet het enige, er zijn weer mooie rally’s maar we zijn niet in staat om de bal aan de andere kant op de grond te laten vallen. Helaas, halen we in deze set maar liefst 12 punten. En we zijn het zat… Dit kan beter.

Vol agressie (ja, Richard, we hebben het echt in ons), en met de afspraak dat we er helemaal voor gaan en dat er geen ballen onderhands over het net worden gespeelt. Pakken we meteen de eerste punten in de 4de set. Wat zatten er mooie rally’s in deze set en een goede aanval van ons. Wat maakte we het vooral de tegenstander moeilijk. Geen geschuif meer bij de service pass maar gewoon ons spelletje. En de tegenstander had het moeilijk, de eerste time out, de wissel. En toen werd het weer echt spannend 20-20 met een goed gevoel aan onze kant. Maar daar kwam die goede serveerster weer, en dus onze eerste time out. Even rust en meteen herpakken, en het lukt. En dus een time out van de tegenstander. Zo knokken we ons naar 22-23. Maar dan is er ineens nog een wissel van de tegenstander, en daar laten we ons door afleiden en zo is het weer 23-23. Er wordt geknokt, er staat een team en de aanval zit vol agressie maar valt niet bij de tegenstander op de grond.
En zo wordt ook de laatste set verloren. Het voelt een beetje onrechtvaardig, maar met een goed gevoel gaan we naar de kleedkamer.

Dinsdag gaan we knallen met een compleet team en een coach, want wij willen weer winnen!