De afsluiting van 2009 was op maat: eindelijk pikten we weer het niveau aan waar we mee begonnen waren, de 2 punten na een 2-0 achterstand tegen Vrivo waren een mooie beloning voor het teamspel.

Dat we die 2 punten eruit sleepten was misschien wel terecht, maar ook lang twijfelachtig. De eerste twee sets namelijk deden we eigenlijk niet zoveel onder voor de Vriezenveners, maar verloren we wel duidelijk. Individueel was een aantal spelers prima op dreef, maar we maakten ook te veel persoonlijke fouten en lieten vooral vaak collectief welgeteld 1 speler de kastanjes uit het vuur halen. Vrivo wist daar van te profiteren en zo afstand te nemen, met name door in beide set via 1 lange serveserie weg te lopen.

Zo stonden we dus na twee sets met lege handen, terwijl we allemaal het idee hadden dat er wel iets te halen viel. Dat bleek pas in de derde set werkelijkheid, waarbij het grote verschil was dat we nu elkaar wel bijstonden: aanpassing in de passing als iemand het even moeilijk had, ballen van de vloer halen, betere blokopstelling, blokdekking et cetera. Dat, gecombineerd met meer servicedruk, zette zoden aan de dijk. We hielden niet alleen gelijk tred met de Vriezenveners, we namen duidelijk afstand – met name via een strake service van Robert.
De vierde set haakten we bij dat niveau aan, al dreigden we in het begin even weg te zakken. Zo stonden we toch weer achter met 9-14. We hadden toen al twee time outs gehad; dat tekent dat de scherpte aan de kant na die tweede set uitstekend was en dat werd ingegrepen zodra het nodig was. We knokten ons weer terug, nu aan de hand van een reeks services van Roel en prima veldspel. We schoven zo weer voorbij Vrivo en gingen met die krappe voorsprong door de 20 heen. Af en toe zaten er vrouwenralleys tussen, die maar niet beslist werden omdat ook de tegenstander er alles aan deed deze set te pakken. Dat lukte niet: de vierde set werd met 26-24 in ons voordeel afgesloten.

Dat de vijfde uiteindelijk naar Vrivo ging, kon de pret niet echt drukken. Zo willen we wedstrijden spelen en zo moet het tegen het gros van de ploegen in onze klasse ook kunnen gaan. Dat is iets voor de tweede helft, een fase van het seizoen waarin we doorgaans beter op dreef zijn dan de eerste.

OPSPORING VERZOCHT

Naar nu blijkt, is dinsdagavond rondom de Klimhal c.q. het Diekmanterrein te Enschede een vreemd riekende sporttas ontvreemd uit de auto van B. Signalement (naast die meur): glasspoortjes (van de ingeslagen ruit), grijs met rode biezen en schoenen van aanzienlijk formaat.
Je hebt junks en junks: maar zweetfetisjisten?