Lijkgeur, vakantieblues en competitiedrang

Raclogo_3 Een weekje weg brengt wat rust in de tent, virtueel of niet. Het is wat veel van het goede om langdurig stil te staan bij de 4-0 zege bij RAC, al zou dat Geert kunnen stimuleren er vaart achter te zetten in China en dinsdag zich weer op de training te melden – een basisplaats is niet gegarandeerd natuurlijk bij dit soort uitslagen.

Het was toch weer even aankijken daar op de vrijdag in Schelfhorst. Tegennatuurlijk inslaan (aan 1 kant van het net) is niet ons ding, zeker niet als we veeeel te laat gaan inspelen omdat we veeel te laat arriveren en desalniettemin eerst nog een koffie achterover willen drukken. Met name in de eerste set moesten we hard werken voor de punten, of had het met de lijkgeur die Wiks shirt verspreidde te maken waardoor we ver bij hem uit de buurt bleven?
Hoe dan ook, we pikten de set met 25-23 in en hadden in het vervolg weinig te vrezen van RAC. Vooral de service bleek de Almeloërs te machtig, zeker als Cas achter het lijntje ging staan. De lange series leidden tot grote verschillen in de stand; de drie volgende sets werden met 11, 18 en 16 tegenpunten binnengehaald.
Vervolgens waren we zo tevreden dat we de training maar hebben overgeslagen (de herfstvakantie en de daarmee gepaard gaande afwezigheid had daar eerlijk gezegd ook wel een aandeel in).
Zo lang zonder sport en wedstrijdverslag zet mensen aan het denken, en dus gaan er voltrekt onzinnige berekeningen over de mail over winst- en verliessaldi van de verschillende ploegen en volgt een filosofische studie naar het geringe aantal tegenpunten van Wevo. Tsja… Maar goed dus dat we weer gaan trainen en zelfs 5 (!) weken achtereen wedstrijden gaan spelen. Het begint zowaar op een echte competitie te lijken – al mogen we vanaf eind november duimen draaien tot 10 januari.

Economics_2 Dank aan Geert nog voor dit plaatje (gewoon op klikken om te kunnen lezen).