De haren rezen ons te berge toen wij in september voor het eerst gingen trainen in SGZ, ofwel de gymlokalen van het Stedelijk Lyceum. Een intrigerende bosje haren had zich genesteld op de muur van de doucheruimte. Afzender onbekend. Net zomin was duidelijk of we hier met hoofd-, borst-, oksel- dan wel schaamhaar van doen hadden.
Een week later werden die vragen prangender, toen datzelfde bosje zich nog steeds op dezelfde plek op dezelfde douchewand bevond. Wat deed dat daar, zou het nog groeien, biedt een DNA-test uitsluitsel en zou iemand nog de neiging krijgen het te verwijderen (bijvoorbeeld de schoonmaker)?
Nu, 2,5 maand en vele trainingen van ons en andere gebruikers (laat staan de school) later, hebben wij de niet wijkende haardos op de gevoelige plaat en in dit weblog vastgelegd. We willen niemand tegen de haren instrijken, maar stel je voor dat het er straks niet meer is. Wie heeft het dan meegenomen dan wel van die muur gepoetst? En waarom? Een kale bedoening… 
(binnenkort in deze serie bespiegelingen van een trainingsruimte de afleveringen Zand, Antennes en Palen met een raar uitstulpsel)