En daarmee hebben we het niet over hamsterwangetjes, of de omvang van de tegenstanders, of hun loopvermogen, maar over de plek waar ze vandaan komen… we hebben nu al collectief geen zin in hun thuiswedstrijd, want dat wordt een hele onderneming..

Maar goed, eerst maar eens onze thuiswedstrijd. Deze werd afgelopen donderdag gespeeld. We gingen er aanvankelijk vanuit dat we met zes zouden zijn (mede i.v.m. de krapte bij dames 3) en daarom hadden we weer onze vaste ‘stand ins’ uitgenodigd.

Onze andere ‘stand in’ stond op de bok en heeft af en toe een oogje dicht geknepen in ons voordeel. Dat is ook een manier om een bijdrage te leveren aan een wedstrijd 😉 En het viel eigenlijk wel heel erg mee…

Dan de wedstrijd zelf… moeten we daar eigenlijk iets over zeggen? Nou niet te veel.. We kunnen een paar steekwoorden noemen: onverwacht, rommelig, niet te volgen. Wanneer je uitgaat van een bepaalde spelvorm (laten we zeggen: pass, set-up, gevolgd door een aanval) is het eigenlijk verdomd moeilijk om te wennen aan andere en telkens afwisselende spelvormen van je tegenstander, waar geen peil op te trekken valt…

Laten we concluderen dat we ons af en toe hebben laten meeslepen in het slechte spel van de tegenstander, maar dat het vaker gewoon goed ging. We kwamen er toch wel toe ons eigen spelletje te spelen, waarmee we ze af en toe flink hebben weggespeeld. De uitslag was 4-0 en voor de precieze setstanden verwijs ik graag door naar de Nevobo-site.

Maar in ieder geval gingen de vijf puntjes naar Better Be de Kater!! Jeuj! Na de wedstrijd waren er bokbiertjes, cake en brownies , met als toetje een bittergarnituur. Dus ook aan de inwendige mens was weer gedacht! Het was nog lang gezellig in het Diekman… En wij kijken nu al uit naar de volgende wedstrijd, dan mogen we uit in Hengelooooo.