Een kansloze nederlaag op de UT. Waar wij collectief en individueel het vereiste niveau niet haalden, bleek Harambee een topdag te hebben. Na een 4-0 heb je snel de neiging alles bij jezelf te zoeken, maar dat zo niet eerlijk zijn ten opzichte van de tegenstander. Die deed zaterdag vrijwel alles goed: een hoge servicedruk en zeer sterke blokkering waren de voornaamste wapens van de studenten. Maar ook passend en aanvallend was Harambee bijzonder op dreef. De zeer duidelijke overwinning was dan ook volkomen terecht, deelden de goed leidende scheidsrechters onze mening.
Voor Harambee wordt de slotfase van de competitie zo nog spannend – de ploeg kan de PD nog halen en zich wellicht nog helemaal veilig spelen. Voor ons rest de conclusie dat de promotieklasse dit seizoen te hoog gegrepen was. De moeizame trainingsopkomst en vele blessures maakten de toch al moeilijke opgave voor de ploeg vol veertigers te lastig. Zeer positief was het daarom dat Rick zaterdag kon komen kijken en aan de beterende hand is.
De weinige punten die we hebben weten te verzamelen zouden kunnen duiden op een vervelend seizoen. Dat is niet waar: we vonden de uitdaging leuk en nemen de ervaring mee naar volgend seizoen. Dan maar weer eens kijken hoe hoog we kunnen eindigen in het jubileumjaar van De Kater.