Hij zei meneer tegen ons…

Normal_h3 Echt waar! De wedstrijd was al even afgelopen, kwam een van onze tegenstanders (heel aardig!) vertellen dat er nog een schoen van onze spelverdeler in de kleedkamer staat en dat “die meneer al weg was”. Ziedaar het verschil tussen De Kater H1 en Twente ’05 4.
Het eerste potje van dit seizoen was er een met twee gezichten. Gezien het spelbeeld in de eerste twee sets zou je niet zeggen dat wij er pas twee fatsoenlijke trainingen op hebben zitten. Fris en gedurfd spelend bonden we de strijd aan met de talenten van Twente ’05. Het spel ging gelijk op, aan beide kanten werd leuk aangevallen. Het aantal fouten zou bepalen wie de eerste set naar zich toe zou trekken. Dat werd De Kater, met 25-22.
In de tweede set waren de teams nog meer aan elkaar gewaagd en was een verlenging noodzakelijk. Over en weer werden setpoints weggewerkt, al gaven wij de zaak wel erg gemakkelijk uit handen om in deze beslissende fase 3 van de 4 keer fout te serveren. Ughh! Twente ’05 streek uiteindelijk * in die fase vooral dankzij ons * met 29-27 de setwinst op.
Wat volgde, was een totaal bal demasqué. Arme Rick zou zijn eerste balletjes gaan wippen, maar kreeg geen pass in zijn buurt. Voor we het wisten was het 4-12, de koppies gingen hangen, de irritatie nam toe en Twente ’05 bleef gewoon lekker doorspelen. Gevolg: 25-12 verlies en het vertrouwen kwijt. We probeerden het nog wel even, maar we waren te ver heen om er nog iets van te maken. Twente ’05 pakte verdiend ook de vierde set en de 3-1 overwinning.
Nou ja, één voordeel van zo vroeg beginnen is er wel: je kunt heeeeeeel lang in de kantine blijven hangen!