De haren rezen ons te berge toen wij in september voor het eerst gingen trainen in SGZ, ofwel de gymlokalen van het Stedelijk Lyceum. Een intrigerende bosje haren had zich genesteld op de muur van de doucheruimte. Afzender onbekend. Net zomin was duidelijk of we hier met hoofd-, borst-, oksel- dan wel schaamhaar van doen hadden.
Een week later werden die vragen prangender, toen datzelfde bosje zich nog steeds op dezelfde plek op dezelfde douchewand bevond. Wat deed dat daar, zou het nog groeien, biedt een DNA-test uitsluitsel en zou iemand nog de neiging krijgen het te verwijderen (bijvoorbeeld de schoonmaker)?
Nu, 2,5 maand en vele trainingen van ons en andere gebruikers (laat staan de school) later, hebben wij de niet wijkende haardos op de gevoelige plaat en in dit weblog vastgelegd. We willen niemand tegen de haren instrijken, maar stel je voor dat het er straks niet meer is. Wie heeft het dan meegenomen dan wel van die muur gepoetst? En waarom? Een kale bedoening… 
(binnenkort in deze serie bespiegelingen van een trainingsruimte de afleveringen Zand, Antennes en Palen met een raar uitstulpsel)

Set-Up’65  – Twente ’05          4-0
Krekkers   – Twente-Sparta    1-3
De Kater   – Harambee l         2-3
Rivo         – Apollo 8              2-3
WVC Volley- Devoc                2-3

Even ter herinnering: de excursie van de Katertjes en onze vrindjes van Better Be naar Fort Grolsch heeft plaats op vrijdag 1 december. Liefhebbers van het procédé van dit gerstennat dienen 13.30 uur strak aan de poort te staan. Nou ja, bij de receptie van de brouwerij aan de Brouwerslaan 1 (da’s dan voor de domme automobilisten, de rest meldt zich aan de achterzijde – dus de Boekelose kant). Het schijnt om 16.15 uur alweer voorbij te zijn met de pret. Misschien ideetje om de stad dan nog even te verkennen?
Bij Grolsch bent u drie riksen waard, bij de Koninklijke zelf te voldoen bij opperstalmeester Wik.      

We zouden weer eens leuk gaan ballen, daar in Glanerbrug. Kennelijk was Bertje daarvan ook overtuigd geraakt, want hij wist zijn kids ervan te overtuigen dat 5 uur bij Six Flags meer dan genoeg was en hij dus geheel tegen de verwachting in toch om 17 uur arriveerde in Glanerbrug.
Eigenlijk zouden we de potjes tegen Twente-Sparta op papier af kunnen doen. Al jaren is het motto: we spelen beide leuk en aan het einde hebben zij met 3-1 gewonnen…
De eerste set ging lekker gelijk op, waarbij opviel dat beide partijen moeite hadden te scoren. Dat had niet eens zozeer te maken met gebrek aan aanvalskracht, maar meer met prettig verdedigingswerk aan beide kanten. Zoals we al eerder hadden geconstateerd, is (hoe het ook bij hen draait) Twente-Sparta erg stabiel. Weinig echt grote fouten dus. Helaas hebben wij vrijwel elke set wel zo’n fase waarin iedereen wel een behoorlijk steek laat vallen. Dat gebeurde dus ook in de eerste set. Resultaat: 25-21 voor de Glanerbruggers.
In de 2e lieten we de tegenstander al snel uitlopen, waardoor we weer eens achter de feiten aanliepen. Dat bracht André, oud-trainer van De Kater, ertoe een wissel toe te passen waarmee hij naar eigen zeggen de speler een eerbetoon richting publiek wilde geven. Niet handig: het gaf voldoende motivatie ons terug te knokken. Maar verder dan 25-20 kwamen we niet.
Wel was het spel in het laatste gedeelte van die set duidelijk voor ons, en we waren vastberaden dat door te trekken naar de derde. Dat lukte, waardoor wij nu eens continu druk konden uitoefenen op de tegenstander. Het gevolg was vele leuke ralleys, en hier en daar een wat minder leuke. Met name het moment waarop Twente-Sparta de toevlucht nam tot prikballen leidde tot minder fraaie taferelen. De eerste bal op de 3 meter werd nog van rechtsachter van de grond geveegd. Robert en Bas, wellicht gefrustreerd dat zij die vorige bal niet hadden gepakt, gingen ook achter die tweede aan terwijl Roel het kunstje nog wel wilde herhalen. Dat laatste lukte hem, om vervolgens twee donkere gevaartes op zich af te zien komen. De knal kwam hard aan: Roel lag dizzy op het veld met een bult op zijn kop, Robert lag plat met bloed uit z’n gok (de sterk spelende Bas was – hoe slim – voortijdig afgehaakt). Toen de kruitdampen waren opgetrokken, kon Roel met koppijn en veel trots dat hij Robert had om weten te krijgen verder. Robbie bekeek op de bank vanachter een zak ijs de wedstrijd. En Bertje stond nog altijd verbouwereerd in het veld: hij had de verdedigde bal toegespeeld gekregen en vanachter de drie meter zowaar nog over het net geslagen ook – fluit die scheids voor dubbelfout!
Na het minutenlange oponthoud werd het nog spannend ook: van de weeromstuit leken we onze ruime marge weg te geven. Net op tijd waren we weer bij zinnen om deze set te pakken (22-25). Dat punt en het vertoonde spel in de eerste drie sets smaakten naar meer. Helaas zat dat er niet in. Twente-Sparta bleef degelijk spelen, wij maakten weer te veel eigen foutjes om bij te blijven. Neemt niet weg dat we tegen de nu koploper van de promotieklasse (klasse Twente-Sparta!) een verdienstelijk potje speelden. Volgende week gaan we serieus aan de bak om onze eerste winst te boeken.
Vorige week was het oorlog in de Pathmoshal, nu vloeide er echt bloed en konden we volstaan met een patatje oorlog van Manus. Resteert de constatering dat de meest onwaarschijnlijke uitslag volgens de peiling de juiste bleek en u de nieuwe carriére te tonen van Robert via deze eenvoudige, doch doeltreffende Voor en Na de knal-fotoshoot:
VOOR       NA

Twente ’05 – Devoc               4-0   
Set-Up’65 – DeVoKo 1            3-1
Harambee – Rivo                  1-3
DeVoKo 2 – Krekkers             3-1
Apollo 8 – WVC Volley            3-1
Twente-Sparta – De Kater     1-3

Al jaren kruisen Twente-Sparta en De Kater de degens. Meestal in competitieverband, regelmatig ook in oefenpotjes. De eerste jaren sloeg de balans vaak door in ons voordeel, de laatste jaren gaan de Glanerbruggers meestal met de winst aan de haal. Zo ook vorig jaar (2 keer 3-1) – de ploeg is zeer stabiel geworden en lastig te verslaan. Het wordt dus zwaar zaterdag, zeker gezien de zeer flitsende competitiestart van Twente-Sparta (20 uit 5) en het heel wat mindere begin van ons. Komt bij dat we het zaterdag zonder Rick en Bert moeten stellen.
De prognosepeiling schommelt lekker heen en weer, met een heel licht voordeel qua overwinningen voor de Glanerbruggers. Ach, we zien wel: we gaan lekker ballen, hopen de wisselvalligheid eens van ons af te schudden en tijdens en na afloop van het duel lol te maken. Veel lol!

Die nieuwe beheerder van de Pathmoshal is best blij met ons, gezien de rekeningen die we in korte tijd weten op te bouwen. En toch resteerde na het inleggen en de fooi weer een bescheiden aanvulling voor Mogadishu: plus 5,25 euro. Brengt de pot op 168,25.
Enne Rick: ik heb je nodig, voor ik het weet heb ik meer geld dan jij thuisliggen!

Devoko is al jarenlang een hartstikke leuke volleybalvereniging. De Denekampers weten plezier aan prestatie te koppelen en brengen ook eigen talenten voort. De wedstrijd van een paar weken geleden tegen het eerste herenteam van Devoko toonde nog eens aan hoe leuk volleybal kan zijn, zowel voor, tijdens als na de wedstrijd.
Hoe anders was dat zaterdag met het tweede team. De jongere garde van Devoko meet zichzelf iets te veel kwaliteit aan, en straalt dat al tijdens het inspelen uit met veel kabaal, inslaan op de tegenstander et cetera. Dat kan – jeugdige overmoed zullen we maar zeggen.
Maar om vanaf bal 1 elke beslissing aan te vechten, de scheidsrechter proberen te beïnvloeden op technische fouten, touchéballen en in/uit situaties… Het werd van kwaad tot erger, door zelfs de puntentelling in twijfel te trekken, tegenstanders en scheidsrechter uit te kafferen en zelfs het publiek te bejegenen.
Een agressief sfeertje, waarin wij ons helaas ook niet onbetuigd lieten. De scheidsrechter bleef bewonderenswaardig kalm en besloot dapper zijn eigen wedstrijd te fluiten. Hij maakte inderdaad de nodige fouten, maar wie doet dat niet? De man verdient een compliment, al had hij van de bok mogen (moeten?) stappen gezien het commentaar en gezuig dat hij te verduren kreeg (uit het veld en vanaf de Denekamper bank). Zijn grote fout was dat hij geen kaarten had meegenomen, want deze wedstrijd was er meer dan rijp voor. En eerlijk is eerlijk: ook wij hadden er een of meer van diverse kleuren verdiend.
Als zonder enige aanleiding mensen het nodig vinden hun tegenstanders voor klootzak uit te maken, houdt de vrijetijdsbesteding op. Dan is het gewoon niet leuk meer om op zaterdagmiddag een potje volleybal te spelen. Het blijft wel een hobby. Die jongens moeten nog maar eens gaan praten met hun eerste herenteam – daar valt nog een hoop te leren.
Het setverloop doet er verder weinig toe, gezien dit onsportieve gedoe. Devoko won de eerste set terecht dankzij een zeer goed blok, de tweede was voor ons omdat wij ook goed gingen blokken. De derde en vierde set hadden – heel simpel- niets meer met volleybal te maken.

De competitie heeft tot nu toe minder punten gebracht dan we zouden wensen. In veel sets werd (meer dan) aardig gespeeld, maar vaak bleef de beloning achterwege. Nou ja, dan moet Devoko 2 zaterdag er maar aan geloven. De Denekampers gingen jaren door als het eerste door het leven, maar zagen steeds de geroutineerde clubgenoten boven zich eindigen. Omdat laatstgenoemde mannen qua leeftijd met ons te vergelijken zijn, hebben ze ook nogal eens pijntjes en dus invallers nodig. Logisch dus dat de zaken zijn omgedraaid.
Devoko 2 is niet minder dan Devoko 1, maar naar verluidt wel iets minder stabiel waardoor hier en daar setjes worden gemorst. Daar willen wij dus graag gebruik van maken – zaterdag om 16 uur in de Pathmoshal, temidden van het 1e en 2e divisiegeweld van Twente 05.
Misschien goed om ook even de tekst van Devoko in de aanloop naar dit duel te lezen:
“Tegelijkertijd schuift Rabobank / Heren 2 aan in Enschede bij de Kater. Stiekum hoop je wel eens dat de ploeg wat punten laat liggen, want dan is het wedstrijdverslag achteraf zo eenvoudig vol te proppen met dooddoeners als een katerig gevoel, aangeschoten en meer ongein. Praktisch gezien is het een feit dat de thuisploeg moeite heeft om de promotieklassestek vast te houden, terwijl de Rabobank ploeg iets hogere doelen nastreeft. Dat de heren desondanks vol aan de bak moeten om een, eeeuuh, kater te voorkomen mag duidelijk zijn.”

Devoc  – Apollo 8                 3-2
WVC Volley – Harambee       3-2
Krekkers – Set-Up’65            1-3
DeVoKo 1 – Twente ’05         4-0
De Kater – DeVoKo 2            1-3
Rivo – Twente-Sparta          1-3